به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در این مطالعه، داربست سیلک نانوفیبری(3D) بوسیله الکتروریسی ساخته شد و سپس زیست سازگاری و غیر سمی بودن آن بوسیله تست MTT ارزیابی شد. بعد از آن، اثرات حمایتی داربست روی تمایز سلول های بنیادی پرتوان القایی انسانی(hiPSCs) به سلول های تولید کننده انسولین(IPCs) در سطح ژن و پروتئین مطالعه شد. ژن ها و پروتئین های مربوط به سلول های تولید کننده انسولین در گروه سیلک الکتروریسی شده به طور قابل توجهی در مقایسه با گروه دو بعدی ظروف کشت بالاتر بود. علاوه بر این، بخش دیگری از نتایج نشان داد که سلول های تمایز یافته روی گروه های دو و سه بعدی دارای ویژگی های عملکردی بالایی شامل ترشح انسولین و C-پپتید هستند. می توان نتیجه گرفت که نانوفیبرهای سیلک دارای پتانسیل بالایی برای استفاده در کاربردهای مهندسی بافت پانکراسی از طریق حمایت از زنده مانی، رشد و تمایز سلول های iPS به سلول های تولید کننده انسولین هستند.

پایان مطلب/