به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، برآوردها نشان می دهد که 80 درصد افراد در سراسر جهان در طول زندگی شان کمردرد را تجربه می کنند که می تواند ناشی از کشیدگی یا آسیب باشد. اما طبق گفته محققین طیف وسیعی از کمردردها بویژه در سنین پیری در غیاب یک آسیب اتفاق می افتد.

ستون مهره ها به صورت توالی از مفاصل شناخته می شود که از مهره های استخوانی، یک دیسک نخاعی و لایه از بافت نرم موسوم به صفحات انتهایی غضروفی تشکیل شده اند. این صفحات انتهایی غضروفی که صورت یک بالش بین استخوان ها عمل می کنند گاهی فرسایش یافته و همین امر موجبات درد را فراهم می کند. در مطالعه ای جدید دکتر کائو و همکارانش به آنالیز نمونه های صفحات انتهایی استخوانی مهره های موش های پیر بیش از 20 ماه سن پرداختند که معادل یک انسان 80-70 ساله هستند. محققین دریافتند که بافت نرم غضروفی مهره های موشی به استخوان سفت و متخلخل با ساختاری شبه پنیر سوئیسی تبدیل می شود. کائو و همکارانش گزارش کرده اند که مهره های پیر و ناپایدار موجب القای تبدیل شدن صفحات انتهایی غضروفی به ساختارهای استخوانی متخلخلی تبدیل می شوند که فضاهایی را برای نفوذ اعصاب فراهم می کنند. در این میان استئوکلاست ها، ساختارهای استخوانی متخلخلی را به جای غضروف ایجاد می کنند. به عقیده کائو، مولکول پیام رسانی نترین-1 ترشح شده بوسیله استئوکلاست ها طی این فرایند، رشد غیر طبیعی اعصاب را فراهم می کند و منجر به کمردرد می شود.

پایان مطلب/