به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، میتوکندری ها اندام هایی هستند که در سلول های یوکاریوتی وجود دارند. تنفس سلولی درون این اندامک ها صورت می گیرد و آن ها فعالانه در متابولیسم انرژی و ارتباطات سلولی نقش بازی می کنند. ویژگی منحصربفرد این اندامک، داشتن ژنوم اختصاصی است که می تواند به طور مستقیم از مادر به فرزند منتقل شود و با DNA موجود در هسته متفاوت است. میتوکندری را می توان گاهی به صورت منفرد و خارج از سلول و به صورت کپسوله شده درون میکرو وزیکول ها مشاهده کرد. تحت شرایط خاص، پلاکت ها نیز قادر به آزادسازی میتوکندری های سالم به درون فضای خارج سلولی هستند.

پیش از این محققین دریافته بودند که DNA میتوکندریایی موجود در پلاسمای افراد سالم بیش از 5 هزار برابر DNA هسته ای است. به همین دلیل محققین فرانسوی تصور کردند که احتمالا این میتوکندریای ها در خون قابل تشخیص و کمی سازی هستند. آنالیزهای بعدی جریان خون حاکی از وجود ساختارهای با ثبات حاوی ژنوم میتوکندریایی در جریان خون بود. به عقیده محققین این میتوکندری ها احتمالا در القای پاسخ های ایمنی و التهابی نقش دارند. در واقع مطالعات اخیر نشان داده اند که سلول های خاص از جمله سلول های بنیادی می توانند در شرایط خاص مانند آسیب دیدگی این میتوکندری ها را بین خودشان منتقل کنند. این میتوکندری های خارج سلولی می توانند وظایف متعددی را به عنوان پیام رسان در سراسر بدن به انجام برسانند. به عقیده محققین می توان از این میتوکندری ها به عنوان یک ابزار تشخیصی، برای مونیتور کردن و درمان بیماری های خاص استفاده کرد.

پایان مطلب/