به گزارش بنیان به نقل از  medicalxpress، امروزه از جانوران آزمایشگاهی مانند موش به وفور برای مدل سازی بیماران از جمله انفارکته میوکاردی استفاده می شوند. با این حال، نگرانی هایی در مود تفاوت های در مشخصه های کاردیومیوسیت های موشی و انسانی نظیر نرخ ضربان قلبی و عملکرد داروها روی این سلول ها وجود دارد که بر مبنای تفاوت بیان ژنی بین جانوران آزمایشگاهی و انسانی است. با استفاده از این مدل، محققین توانسته اند گسترده آسیب بافت میوکاردی را از نظر ریختی و بوسیله میکروسکوپ ارزیابی کنند و به ارزیابی پروتئین های مارکر آسیب و آنالیز انقباض پذیری و ضربان هم زمان سلول ها بپردازند.

آنالیزهای بیشتر نشان داد که بیان ژن اینترلوکین 8(یک مارکر التهابی) در این مدل افزایش می یابد. به عقیده محققین این مدل انفارکته میوکاردی می تواند درک و اطلاعات موجود در زمینه سکته قلبی را افزایش دهد و حتی منجر به طراحی درمان های بیشتر و جدیدتر شود.

پایان مطلب/