به گزارش بنیان به نقل از Sciencedaily، این محققین نشان دادند که پروتئین های مسیر Hippo به نام TEAD و YAP عملکرد تنظیمی مهمی در مورد بلاستوسیست دارند. در مجموع، این پروتئین ها از پرتوانی بلاستوسیست ها قبل از لانه گزینی حمایت می کنند.

این محققین از سلول های موشی مدیفه شده به صورت ژنتیکی برای تغییر مقدار و زمان بندی فعال شدن TEAD طی تشکیل بلاستوسیست استفاده کردند. نتایج تجمع YAP در هسته سلول فعال شده با TEAD و بدنبال آن فعال شدن فاکتور رونویسی MYC را نشان دهد. در ادامه این توالی فعال سازی فرایندی پیش از این ناشناخته از رقابت سلولی را در بلاستوسیست نشان داد. اندازه گیری سطح TEAD-YAP در اپی بلاست(لایه ای از بلاستوسیست) در روز چهار بعد از لقاح حاکی از تفاوت سطح این پروتئین ها در بین سلول ها بود.

سطوح بالاتر TEAD با پرتوانی بیشتر همراه بود و در نتیجه سلول های با TEAD پایین، پرتوانی کمتری داشتند و از اپی بلاست حذف شدند. این حذف طی یک رقابت سلولی و از طریق مواجه سلول های مجاور با سطح بالاتر TEAD اتفاق می افتد که مرگ سلولی را در سلول های با پرتوانی پایین القا می کند. محققان معتقدند که کنترل مناسب مسیر Hippo‌ در اپی بلاست به عنوان یک مکانیسم کنترل کیفی عمل می کند که تضمین می کند که همه سلول ها بالاترین پتانسیل را برای تبدیل شدن به انواع سلول های مختلف مورد نیاز برای رشد جنین دارا باشند.

پایان مطلب/