به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، میوپاتی های التهابی ایدیوپاتیک، بیماری های نادری هستند که منجر به ضعف، التهاب و فیبروز عضلانی می شوند. علاوه بر داروها، ورزش نیز می تواند یک درمان قوی برای بیماران مبتلا به این عارضه باشد. اما در مورد مزمن میوپاتی التهابی، ورزش موجب القای التهاب و فیبروز در عضلات می شود. دلیل این امر چیست؟

در مطالعه ای جدید، دکتر یوکی و همکارانش در دانشگاه هوکائیدو به بررسی این امر پرداختند که چرا نوعی سلول عضلانی به نام پیش سازهای فیبرو آدیپوژنیک(FAPs) بسته به نوع میوپاتی به طور متفاوتی به ورزش فیزیکی پاسخ می دهند. این سلول ها تنظیم کننده کلیدی سلول های بنیادی عضلانی هستند که برای بازسازی مورد نیاز هستند.

در مدل موشی آسیب عضلانی حاد که خود موجب تحریک میوپاتی التهابی ایدیوپاتیک می شود، محققین دریافته اند که FAPs بدوا افزایش پیدا می کنند اما در ادامه و ظرف هفت روز به سطح پیش از آسیب می رسند. این FAPs در نهایت می میرند و بوسیله سلول های فاگوسیتوز کننده پاکسازی می شوند. در موش مبتلا به میوپاتی التهابی مزمن، FAPs تا 14 روز به تکثیر ادامه می دهند و به مرگ سلولی و پاکسازی بوسیله سلول های ایمنی مقاومت نشان می دهند.

سلول های FAPs در موش های با اسیب عضلانی حاد، علایم قویی از پیری را بعد از ورزش نشان می دهند و این در حالی است که موش های با میوپاتی التهابی مزمن، این امر اتفاق نمی افتند. به نظر می رسد که FAPs بعد از آسیب عضلانی حاد، بازسازی سلول های عضلانی را القا می کنند و این در حالی است که FAPs فاقد یک فاکتور القا کننده پیری قادر به این امر نیستند. در مجموع نتایج این مطالعه نشان داده است که پیری FAPs بعد از ورزش برای تثبیت یک وضعیت از التهاب بازسازی کننده که خود القا کننده بازسازی عضلانی است، ضروری است.

هم چنین این مطالعه نشان می دهد که ورزش منجر به بازسازی عضلانی در میوپاتی التهابی می شود زیرا FAPs زمانی که قادر به پیر شدن نباشند تجمع پیدا می کنند.

پایان مطلب/