به گزارش بنیان به نقل از Nature، تک لایه های رده های سلولی مشتق از سرطان به طور گسترده ای در مدل سازی بازجذب روده ای داروها و هم چنین طراحی و تولید داروهای خوراکی استفاده می شود. با این حال، آن ها قادر نیستند بازجذب درون تنی داروها را به خوبی پیش بینی کنند. در مطالعه ای جدید توماس لانچ و همکارانش در MIT یک سیستم کنترل شده روباتیک را گزارش کرده اند که از اکسپلنت ها یا تکه های بزرگ بافت روده ای خوک استفاده می کند و می تواند برای دوره ای طولانی در شرایط کشت عملکرد خود را حفظ کند و برای غربالگری های گسترده و پیشرفته هزاران نمونه در روز استفاده شود. این سیستم کشت اتوماتیک قابلیت پیش بینی کنندگی بالایی برای بازجذب دارو در مجرای گوارشی انسان دارد. در بخشی از این پژوهش لانچ و همکارانش بازجذب 2930 فرمولاسیون پپتید دارویی اکسی توسین در روده را آنالیز کردند و یک تقویت کننده جذب را کشف کردند که منجر به افزایش 3/11 برابری دسترس پذیری زیستی خوراکی اکسی توسین می شود، بدون این که منجر به اختلال سلولی در بافت روده شود. این سیستم روباتیک می تواند موجب پیشرفت در غربالگری های دارویی و ایجاد فرمولاسیون های دارویی موثر شود.

پایان مطلب/