به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، طی پیری، تغییرات در اپی تلیوم روده منجر به بازجذب نامناسب مواد غذایی و اختلال در عملکرد سدی روده می شود و همین امر احتمال بروز بیماری را افزایش می دهد. دلایل این تغییرات به خوبی مشخص نیست اما تیمی از محققین در انستیتو پیری لایبنیز در ین آلمان به بررسی اثرات پیری و رژیم غذایی اپی تلیوم روده ای در مدل های موشی جوان و پیر کرده است. آن ها برخی از اثرات مختص ناحیه را روی پروتئوم و اختلالات مرتبط با پیری در سازش پذیری به مواد غذایی در دسترس نشان داده اند. آن ها به مقایسه پرتئوم کریپت ها یا غارهای روده ای موش ها در نواحی مختلف روده آن ها کردند و مشاهده کردند که پیری ایمنی اپی تلیالی، متابولیسم و تکثیر سلولی را تحت تاثیر قرار می دهد و با تغییراتی در ترکیبات سلولی نواحی مختلف اپی تلیوم همراه است.

در بخشی از این مطالعه محققین نشان داده اند که دوره های کوتاه مدت محرومیت غذایی و در ادامه تغذیه مجدد موش ها موجب احیای اپی تلیوم آن ها از طریق افزایش و پیشبرد تمایز سلول های بنیادی به سمت رده های ترشحی می شود.

پایان مطلب/