به گزارش بنیان به نقل از Medicalnewstoday، این سوختگی های تمام ضخامت، تمام لایه های پوستی را تخریب می کنند و زخم پوش های پیشنهادی هر کدام با محدودیت ها و معایبی برای درمان این زخم ها مواجه هستند. از جمله این زخم پوش ها می توانند به کلاژن گاوی و جایگزین های پوستی مهندسی شده اشاره کرد که ایده آل نیستند. داربست های کلاژنی برای بهبودی کامل به بافت ها و سلول های مجاور زخم متکی هستند، در حالی که جایگزین های پوستی برون تنی برای تولید نیاز به چندین هفته زمان دارند و استفاده از آن ها برای بیماران نیز با مشکلاتی مواجه است.

 برای حل این مشکلات، محققین یک سیستم دستی را برای پرینت کردن یا رسوب دادن صفحاتی از سلول های پیش ساز روی زخم طراحی کرده اند که می تواند جایگزینی با اندازه، شکل و توپوگرافی زخم ارائه دهد. این پرینتر دستی سه بعدی از جوهر زیستی مبتنی بر فیبرین ترکیب شده با سلول های استرومایی مزانشیمی استفاده می کند. این جوهر زیستی از رشد سلول های موضعی حمایت کرده و به طور مستقیم روی زخم پرینت می شود.

مهم ترین مزیت این پرینتر دستی است که اجازه رسوب یکدست لایه جوهر زیستی روی سطوح مختلف زخم را می دهد. تست این پرینتر روی مدل سوختگی خوکی نشان داد که صفحات پوستی پرینت شده به صورت یکدست روی زخم با داشتن سلول های بنیادی مزانشیمی می توانند به میزان بسیار زیادی از التهاب، بافت اسکار و انقباض پوستی بکاهد. محققین بر این باورند که می توانند در آینده ای نزدیک از این رویکرد و از این فناوری برای سوختگی های انسانی استفاده کنند.

پایان مطلب/