به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، این موتورهای چرخان ساختار پروتئینی بستر را تغییر می دهند و منجر به تمایز سلول های بنیادی به سلول های استخوانی(استئوبلاست می شوند. بدون این چرخش، سلول های بنیادی تمایل دارند که هم چنان به صورت بنیادی و چند توان باقی بمانند. نتایج این مطالعه که می تواند در مهندسی بافت استفاده شود در Science Advance به چاپ رسیده است. سلول ها به ساختارهایی که روی آن کشت می شوند و می چسبند حساس هستند و در این میان حرکات سلولی که بر مبنای همین اتصالات سلول به بستر رخ می دهد، نیرویی تعیین کنند در زیست شناسی هستند.

در این مطالعه محققین موتورهای مولکولی را به سطح یک شیشه چسباندند و در ادامه این سطح با یک پروتئین پوشیده شد و برای تامین قدرت این موتورها مورد تابش UV قرار گرفت(گروه کنترل مورد تابش قرار نگرفت). بعد از حدود یک ساعت، حرکت موتورها متوقف شد و سلول ها روی لایه پروتئینی کشت شدند. در نهایت فاکتورهای تمایزی به این محیط اضافه شد. نتایج نشان داد که سلول های رشد یافته روی این پروتئین در معرض یک حرکت چرخشی پیوسته ناشی از موتورهای مولکولی قرار گرفتند که موجب شد آن ها به سمت تبدیل شدن به سلول های استخوانی متمایل شوند و این در حالی است که سلول هایی که روی بستر معمولی(بدون موتورهای مولکولی یا بدون تابش UV) قرار گرفتند، تمایز نیافتند و ویژگی های بنیادینگی شان را حفظ کردند. به عقیده محققین تغییر در ساختار بستری که سلول روی آن می چسبد می تواند روی سرنوشت تمایزی سلول ها اثر قابل توجهی بگذارد، به نحوی که این مطالعه نشان داد که بستر دائم متحرک موجب می شود که سلول ها به سمت استخوانی شدن پیش بروند و ساکن بودن موجب بنیادینه ماندن آن ها می شود.

پایان مطلب/