به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، SARS-CoV-2 ، کروناویروسی است که اخیراً کشف شده است و باعث COVID-19 می شود  و به اندازه کافی مشابه سایر کورونا ویروس ها است ، بنابراین دانشمندان پیش بینی هایی را در مورد نحوه مواجه سیستم ایمنی با آن دارند  هر چند  تازگی این ویروس خود نشان دهنده نیاز به مطالعه دقیق تر آن است.  مشابه SARS و Mers که باعث سندرم حاد تنفسی حاد می شوند ، کروناویروس جدید نیز از حیوانات منشا گرفته است و می تواند باعث آسیب به ریه ها و بعضی اوقات سایر اندام ها شود.

سارس و مرس به ترتیب در سال های 2002 و 2012 شیوع پیدا کردند و خیلی سریع شیوع پیدا کردند هر چند افراد کمی را درگیر کردند. برخلاف علاقه ویروس شناسان به یافتن راهکار درمانی برای آن ها اما پرداختن به آن ها برای تولید واکسن مناسب از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نبوده است و محققینی که روی کروناویروس ها کار می کرده اند همواره با دریافت بودجه و گرانت لازم دچار مشکل بوده اند.

در مورد SARS-CoV-2 علی رغم  چالش های فراوانی که در مواجه، مطالعه و درمان آن وجود دارد و راه درازی که بر برای رسیدن به یک واکسن برای آن در پیش است اما نکاتی وجود دارد که موجب افزایش خوش بینی ها برای تهیه واکسن برای آن شده است. یکی از این خوش بینی ها این است که برخلاف ویروس هایی مانند HIV که ژنوم شان را درون خودشان قالب گیری می کنند و نسخه های جدیدی را بعد از حذف ایمنی تولید می کنند، اما SARS-CoV-2 قادر نیست به هر نحوی که شده است زنده بماند و دوام داشته باشد. نکته دوم این است که اغلب بیماران آلوده به این ویروس، آنتی بادی هایی را تولید می کنند که خود شاهدی بر پاسخ های سلول های T مختص ویروس است. هر چند هنوز مشخص نیست که آیا این پاسخ ها حفاظت کننده هستند یا خیر، اما این ها دقیقا پاسخ هایی هستند که می توانند منجر به حافظه ایمنولوژیک شوند و همین تضمین کننده موفقیت واکسن خواهد بود. محصولات واکسنی بهبود یافته و غنی می شوند تا پاسخ های ایمنی در مقایسه با پاسخ های طبیعی قوی تری ارائه کنند. سومین دلیل این است که کروناویروس ها در مقایسه با سایر ویروس ها مانند آنفلوآنزا آهسته تر جهش می یابند و اطلاعات بدست آمده از مرس و سارس نشان داده است که آنتی بادی های مربوط به این کروناویروس ها حداقل یک تا دو سال بعد از بهبودی باقی می مانند. واکسن کروناویروس در دسترس خواهد بود و این می تواند بهترین امید برای جلوگیری از آسیب دیدن افراد ضعیف در جامعه و ایجاد ایمنی گله ای است. با کنار گذاشتن میزبان ها آن برای تکثیر، ما می توانیم این ویروس را نیز مانند ویروس هایی از قبیل آبله در آینده ای نزدیک ریشه کن کنیم.

پایان مطلب/