به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress،تحقیقات صورت گرفته در انستیتو استیو گلدمن نشان می­دهدکه از طریق پیوند سلول های گلیال انسانی ما می توانیم به طور مؤثری به بازسازی میلین در مغز بزرگسالان دست یابیم. این یافته ها دارای پیامدهای درمانی قابل توجهی است و نشان دهنده اثبات مفهوم آزمایشات بالینی آینده برای بیماری مولتیپل اسکلروزیس و سایر بیماریهای عصبی احتمالی است.

این یافته ها ، که در نشریه Cell Reports چاپ شده است ، نقطه اوج بیش از 15 سال تحقیق در زمینه سلول های پشتیبان مغزی موسوم به گلیا و چگونگی نحوه رشد و عملکرد سلول ها و نقش آنها در اختلالات عصبی را نشان می­دهد.

آزمایشگاه گلدمن تکنیک هایی را برای دستکاری پیام­رسانی شیمیایی سلول های بنیادی جنینی و القا شده برای ایجاد گلیا ایجاد کرده است. زیرگروهی از این سلول ها به نام سلول های گلیای مادرزادی، سلولهای اصلی پشتیبان مغز یعنی آستروسیت ها و الیگودندروسیت ها را تولید می کند که نقش مهمی در عملکرد  و پیام­رسانی سلولهای عصبی دارند. در مولتیپل اسکلروزیس ، به عنوان یک اختلال خود ایمن، سلول های گلیال در طول دوره بیماری از بین می روند. به طور ویژه ، سیستم ایمنی بدن به الیگودندروسیتها حمله می کند. این سلولها ماده ای به نام میلین را تولید می کنند که عایقی برای سلول های عصبی محسوب می شود. با کاهش میلین در حین این بیماری ، پیام­رسانی بین سلولهای عصبی مختل می شودکه این امر نیز عملکردهای حسی و حرکتی فرد را مختل می کند.

این مطالعه جدید نشان داده است که پیوند سلول های مولد گلیای انسانی به مدل های موشی مولتیپل اسکلروزیس موجب می شود که این سلول ها به نواحی خاص و مورد نیاز مغز مهاجرت کنند و الیگودندروسیت های جدید ایجاد كرده و میلین از دست رفته را جایگزین کنند. همچنین این مطالعه نشان داد که فرایند بازسازی میلین، عملکرد حرکتی را در موش احیا کرد. محققان معتقدند كه این رویكرد می تواند برای سایر اختلالات عصبی ، مانند لوكودیستروفی كودكان و انواع خاصی از سكته مغزی كه بر ماده سفید در بزرگسالان تأثیر می گذارد ، نیز مورد استفاده قرار گیرد.

پایان مطلب/