به گزارش بنیان به نقل از medicalnewstoday، در استفاده از ایمپلنت های ارتوپدی مشکلاتی مانند التهاب و درد وجود دارد. هم چنین این ایمپلنت ها با گذشت زمان شل شده و ثبات خود در جایگاه آسیب را از دست می دهند و همین امر برای فرد مشکلات ثانویه ای را تولید  می کند که گاهی به جراحی ختم می شود. سالانه، بیش از 600 هزار فرد در آمریکا دچار شکستگی هایی می شوند که صعب العلاج هستند و به خودی خود بهبود نمی یابند و یا استفاده از آن ها با ترمیم ناقص استخوان همراه است. همین امر موجب تمایل محققین به استفاده از گرافت های استخوانی شده است که یا از خود فرد و جایگاه دیگری گرفته می شوند و یا این که از اجساد گرفته می شوند و برای فرد مورد استفاده قرار می گیرند. هر دو این موردها مشکلات مربوط به خود را دارند.

پژوهشگران در دانشگاه تگزاس A&M توانسته اند که گرافت های استخوانی ویژه ای را با استفاده از سلول های بنیادی تولید کنند. آن ها دریافته اند که این سلول ها موجب تولید یک داربست یا بستر بسیار مناسب برای بازسازی استخوان در جایگاه آسیب می شود. در این راستا آن ها از سلول های بنیادی پرتوان استفاده کرده اند که هم توانایی تکثیر و تمایز نامحدود دارند و هم این که قادر به تولید یک ماتریکس خارج سلولی از نظر زیستی فعال تر هستند. این محققین ماتریکس خارج سلولی مترشحه از این سلول ها را استخراج، خالص سازی و غنی سازی کردند و در ادامه آن را به جایگاه نواقص استخوانی ایمپلنت کردند. ارزیابی های صورت گرفته در چند هفته بعد نشان داد که استفاده از این ماتریکس خارج سلولی مشتق از سلول های بنیادی پرتوان، پنج تا شش برابر موثرتر از محرک های گرافتی مورد تایید FDA است. محققین بر این باورند که این گرافت مشتق از ماتریکس خارج سلولی سلول های بنیادی پرتوان می تواند با ایمپلنت های مهندسی شده بی شمار از جمله ایملپنت های پرینت شده سه بعدی یا پیچ های فلزی ترکیب شود و موجبات تلفیق بهتر آن ها با استخوان های پیرامونی را فراهم کند.

پایان مطلب/