به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، از دهه 70 قرن بیستم، متخصصین زنان و زایمان در ایالات متحده نرخ ضربان قلب جنین و نرخ انقباضات قلبی مادر را راهی برای ارزیابی سلامت جنین در زمان وضع حمل در نظر می گرفتند. این اندازه گیری ها نوعی تضمین برای سطح اکسیژن خون جنین است. اگر جنین قبل از تولد دچار محرومیت اکسیژن شود، ممکن است دچار آسیب های شدیدی شود که با مرگ جنین همراه است و در چنین مواقعی که پزشکان احساس خطر می کنند، بلافاصله اقدام به سزارین می کنند. این امر منجر به تعداد زایمان های سزارینی شده است اما بهبودی در نرخ مشکلاتی که برای جنین به دنبال نقصان اکسیژن اتفاق می افتد حاصل نشده است. به همین دلیل محققین به دنبال یافتن راهی برای اندازه گیری مستقیم میزان اشباع بودن خون جنین از اکسیژن بوده اند. در این راستا پروفسور سهیل غیاثی و همکارانش در دانشگاه دیویس کالیفرنیا دستگاهی را طراح کرده اند که بر مبنای اکسیژن مترهایی(oximeter) عمل می کند در حالت عادی در مطب پزشکان یا بیمارستان ها به انگشت بیمار وصل می شود. هموگلوبین موجود در سلول های قرمز خون، رنگ های نور را به طور افتراقی و بر مبنای میزان اکسیژنی که به آن متصل می شود جذب می کند. یک اکسی متر انگشتی طول موج های مختلفی از نور را به منظور محاسبه میزان اشباع بودن خون از اکسیژن اندازه گیری می کند. اندازه گیری میزان اشباع بودن خون از اکسیژن در جنین درون مادر با مشکلات دیگری نیز همراه است. اول این که برای رسیدن به جنین باید از بافت های دیگری نیز عبور کرد و در نتیجه تنها میزان اندکی از نور می تواند منعکس و بازتاب شود و به صورت غیر تهاجمی اندازه گیری شود. دو این که جداسازی سیگنال های دریافتی از خون جنین و خون مادر مشکل است. استفاده از این دستگاه جدید طراحی شده در مدل جانوری باردار(گوسفند) نشان داد که این دستگاه می تواند به صورت صحیح سطح اکسیژن جنین را اندازه گیری کند.

از جمله دلایل پروفسور غیاثی برای علاقه به حل این مشکل این بود که وی و همسرش پنج سال پیش بچه دار شدند و در حالی که آن ها نیز مانند بسیاری از زوجین مایل به زایمان طبیعی بودند اما متخصصین با توجه به مونیتور کردن جنین خیلی زود به آن ها توصیه کردند که از سزارین استفاده کنند.

پایان مطلب/