به گزارش بنیان به نقل از news-medical.net، نانولوله های هالویزیت به دلیل سمیت پایین شان در سیستم های برون تنی و درون تنی و هم چنین توانایی شان برای تعدیل سطوح داخلی و خارجی شناخته شده اند. حفره یا مجرای یک نانو لوله می تواند بوسیله ترکیباتی با ذات مختلف از جمله داروها پر شود و ایجاد تغییراتی در بخش های انتهایی این نانولوله ها به پلیمرها اجازه تولید یک سیستم انتقالی هدفمند با آزادسازی کنترل شده مواد بارگیری شده در درون آن را می دهد.

یک ویژگی منحصربفرد این محصول عملکرد انتخابی آن علیه سلول های بدخیم است، این در حالی است که شیمی درمانی می تواند به سلول های بنیادی مزانشیمی و فیبروبلاست ها آسیب بزند.

رنگ دانه پرودیگیوزین بوسیله میکروارگانیزم های مختلفی ساخته می شود و در این مطالعه محققین این ماده را از باکتری Serratia marcecens جداسازی کردند. فعالیت ضد باکتریایی، ضد قارچی و ضد سرطانی پرودیگیوزین به خوبی شناخته شده است اما برخی از ویژگی های فیزیکی شیمیایی آن از جمله آب گریزی موجب محدودیت استفاده از آن به عنوان دارو شده است. بارگیری کردن پرودیگیوزین درون نانولوله های هالویزیت می تواند این محدودیت را برطرف سازد. علاوه بر این، از منظر نانویی بودن، پرودیگیوزین ظرف مدت 30 دقیقه به درون سلول ها نفوذ می کند و با اثر روی سلول های سرطانی موجب مرگی غیر قابل بازگشت می شود. این در حالی است که سلول های غیر سرطانی فعالیت و زنده مانی شان را حفظ می کنند.

این مطالعه راهی را برای مقابله با سلول های سرطانی به صورت انتخابی پیشنهاد می کند.

پایان مطلب/