به گزارش بنیان به نقل از news-medical.net، محققین در مرکز پزشکی دانشگاه Duke از یک رویکرد درمانی جدید برای بیماران مبتلا به اسکلروزیس سیستمیک منتشره جلدی (اسکلرودرما) استفاده کرده اند. اسکلرودرما یک بیماری خود ایمن است که منجر به سفت و محکم شدن پوست و بافت های پیوندی می شود و در اشکال شدید، اندام های داخلی را نیز تحت تاثیر قرار می دهد و این امر می تواند کشنده باشد.

در کارآزمایی بالینی صورت گرفته در دانشگاه Duke،  گروهی متشکل از 39 بیمار رژیم درمانی طبیعی حاوی داروهای سرکوب کننده ایمنی و گروهی متشکل از 36 بیمار، پیوند سلول های بنیادی اتولوگ را دریافت کردند. این سلول ها از خود بیماران و قبل از پیوند گرفته شده بودند. در این میان خون بند نافی که از خود بیماران گرفته شده باشد، منبع ترجیحی برای سلول های بنیادی است. نتایج نشان داد گروهی که پیوند سلول های بنیادی را بدنبال شیمی درمانی و پرتو درمانی کل بدن دریافت کرده بودند، میزان زنده مانی و بقایشان به میزان قابل توجهی افزایش یافت و نرخ عود مجدد بیماری نیز به حداقل رسید. مراقبت ها و نظارت های شش ساله نشان داده است که در تعدادی از بیماران نیز اثری از عود مجدد بیماری مشاهده نشده است. این مطالعه نرخ بقای بیماران سلول درمانی شده را 86 درصد و نرخ بقای بیمارانی که داروی سرکوب کننده سیکلوفسفامید را دریافت کرده بودند را 51 درصد عنوان کرده است.

یافته های این پژوهش نشان می دهد که پیوند سلول های بنیادی اتولوگ در مقایسه با داروهای سرکوب کننده ایمنی، درمان موثرتری برای اسکلرودرما است و می توان این رویکرد را در مورد بیماری های خود ایمن دیگری مانند دیابت و MS نیز دنبال کرد.

پایان مطلب/