به گزارش بنیان به نقل از news-medical.net، در این پژوهش جدید محققین دریافته اند که همان طور که انتظار می رود، طول عمر ما ممکن است در نهایت بوسیله ظرفیت سلول های بنیادی ما در جایگزین کردن بافت های ما، روز به روز کاهش یابد. زمانی که سلول های به وضعیتی می رسند که اصطلاحا خالی می کنند (exhaustion) یا به عبارت دیگر تعداد آن ها و طول عمر آن ها محدود می شود، به تدریج شروع به مردن می کنند و این موجب کاهش ظرفیت بدن در بازسازی اندام و سلول های حیاتی مانند خون می شود.

برآوردها نشان می دهد که با حدود 20 هزار سلول بنیادی خونی متولد می شویم و هر لحظه حدود 1000 عد از آن ها به طور هم زمان فعال می شوند تا خون را جایگزین کنند. در طول عمر، تعداد سلول های بنیادی فعال روندی کاهشی را در پیش می گیرد و تلومرهای آن ها کوتاه می شوند و به جایی می رسند که در نهایت سلول ها می میرند(Stem cell exhaustion).

نتایج بدست آمده از مطالعات مختلف حاکی از این است که احتمال جوان سازی مجدد بافت های پیر شده با استفاده از سلول های بنیادی ذخیره شده در زمان تولد یا مراحل اولیه زندگی(سلول های بنیادی خون بند ناف و دندان و ...) وجود دارد. این سلول ها عاری از هر گونه موتاسیون هستند و تمام طول تلومر آن ها نیز حفظ شده است. به همین دلیل محققین ذخیره سازی سلول های بنیادی فرد در زمان تولد و استفاده از آن در زمان پیری وی برای جوان سازی بافت ها و اندام هایش را یک رویا نمی دانند.

پایان مطلب/