به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در پژوهشی جدید در امپریال کالج لندن محققین نشان داده اند که هیدروژل های پلیمری حساس به نور و دارای سلول می توانند روی بافت ها یا درون بافت های زنده موش پرینت شوند که این امر می تواند از طریق بارگیری و یا تزریق ژل مایع به درون ناحیه مد نظر بدن از طریق یک سرنگ ساده صورت گیرد. بلافاصله بعد از تزریق این هیدروژل از نور مادون قرمز نزدیک در خارج از بدن برای کراس لینک کردن هیدروژل استفاده می شود. تحت طول موج 850 نانومتر، پلیمرهای درون هیدروژل کراس لینک می شوند و ساختار سه بعدی جامدی را به صورت لایه به لایه بوجود می آورند که اجازه می دهند سلول ها به جایگاه مطلوب برسند.

از این رویکرد محققین برای ایجاد بافت های زیست پرینت شده در لایه درم، عضلات اسکلتی و مغز استفاده می کنند. استفاده از سلول های بنیادی مشتق از عضلات اهدایی در هیدروژل پرینت شده در ناحیه آسیب عضلانی مدل موشی موجب تشکیل میوفیبرهای جدید در موش شد. به عقیده محققین فناوری زیست پرینت سه بعدی در بین بافت های زنده موجود می تواند یک گزینه درمانی موثر برای بسیاری از اسیب دیدگی ها باشد.

پایان مطلب/