به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، با استفاده از یک مدل گورخرماهی، محققین از رویکردی ویژه برای تصحیح ارتباطات معیوب عصبی و احیای توانایی نورون ها برای تحریک انقباض عضلانی استفاده کرده اند. یافته های این مطالعه گامی رو به جلو در جهت ترمیم آسیب سیستم عصبی در بیماران محسوب می شود و محققین را قادر به ایجاد مدل هایی درست از مغز در ظروف آزمایشگاهی می کند که به خوبی ارتباطات عصبی مربوط به مغز واقعی را نشان می دهند.

فرایند تثبیت ارتباطات عصبی بین نورون ها غالبا طی تکوین جنینی رخ می دهد و بعد از آن اگر این ارتباطات به دلایلی مختل شوند، نورون ها قادر به بازسازی یا رشد مجدد آن ها نیستند و عملکردشان را از دست می دهند. در تلاش برای یافتن الگوهای مناسب تکوین عصبی و هم چنین راهی برای ترمیم اعصاب، محققین دانشگاه هاروارد در جهت کنترل رشد آکسون ها یک پروتئین فیوژن را به درون نورون های خاص وارد کردند که عملکردی بودن دو پروتئین مختلف را ترکیب می کند. پروتئین اول به طور طبیعی در آکسون های در حال تکوین بیان می شود و ماشین مسئول فرارشد آکسونی را کنترل می کند. دومین پروتئین نیز در اصل درگیاهان یافت می شود و به آن ها کمک می کند که نور را حس کنند. شبیه آن چه برای رشد گیاهان در رشد به سمت نور اتفاق می افتد، محققین این مطالعه آکسون ها را به نحوی مهندسی کردند که در جهتی هدفمند و یک نور دهی هدفمند رشد کنند. زمانی که نوعی خاص از نور در کنار نورون ها تابیده شد، آکسون ها به صورت غیر تهاجمی به سمت آن رشد کردند. این رویکرد در مدل گورخرماهی تست شد و مشاهده شد که آکسون های این نورون ها نه تنها در جهتی خاص رشد می کنند بلکه قادر به ایجاد موانع تکوینی نیز هستند که به طور طبیعی در بدن مانع از رشد آکسون ها به سمتی خاص می شود و رشد آکسون ها را سمت نواحی بسیار باریکی از بدن می کشد.

به عقیده محققین این رویکرد هدایت رشد آکسونی با استفاده از نور می تواند ابزاری مناسب در جهت ترمیم عصبی باشد و در مدل گورخرماهی نیز مشاهده شد که آکسون های هدایت شده با نور، انقباض عضلانی در گورخرماهی را به خوبی کنترل کردند که نشان دهنده ارتباطات عصبی ترمیم شده دارای عملکرد بود. به عقیده محققین این رویکرد می تواند در سلول درمانی و استفاده از نورون های مشتق از سلول های بنیادی برای بازسازی نواحی آسیب دیده عصبی انسانی استفاده شود.
پایان مطلب/