به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، این پژوهشگران با استفاده از ویدئوهای لحظه ای و زنده (real-time video) کشف کرده اند که هر دوی نورون ها و سلول های عروق خونی، زوائد دینامیکی را به سوی یکدیگر می فرستند و به موجب آن ها با یکدیگر ارتباطات برقرار می کنند. این زوائد موسوم به فیلوپودیای پیام رسان یا cytonemes هستند و دارای گیرنده یا لیگاندهایی در رأس شان هستند که به آن ها اجازه فرستادن پیام را می دهد. اما این مطالعه جدید نشان داد که این امر نیازمند یک مکانیسم پیام رسان دقیق از نظر فضایی و زمانی است.

این ارتباط بین نورون و عروق خونی اجازه می دهد که برخی از پیش سازهای نورون ها به صورت خفته یا خاموش باقی بمانند و یا برعکس منبع سلول های بنیادی عصبی، فعال شوند. پیش سازهای عصبی در ابتدا در یک محیط هیپوکسی یا کم اکسیژن قرار دارند که موجب می شود آن ها به صورت تکثیر شونده باقی بمانند. زمانی که در حین تکوین عروقی خونی با آن ها ارتباط برقرار می کند، اکسیژن بوسیله عروق خونی به محیط اضافه می شود و به عنوان یک سیگنال برای تمایز پیش سازهای عصبی به نورون ها می شود.

این مطالعه نشان می دهد که طی تکوین سیستم عصبی محیطی، تشکیل نورون های جدید و حفظ سلول های بنیادی بسیار به سیگنال های دریافتی عروق خونی بستگی دارد. این یافته می تواند به درک ارتباط بین ناشنوایی و بیماری های قلبی عروقی و هم چنین بهبود پروتکل ها برای تمایز آزمایشگاهی نورون ها برای درمان های بازسازی کننده کمک می کند.

پایان مطلب/