به گزارش بنیان به نقل از Sciencedaily، سلول های بنیادی برای پیشرفت و نوزایی اعضای بدن از اهمیت اساسی برخوردار هستند. در بیشتر ارگان ها ، سلول های بنیادی در نواحی خاص قرار دارند و در بعضی موارد ، از طریق چندین خاصیت ذاتی مانند مارکرهای مولکولی قابل شناسایی هستند. آنها می توانند به انواع مختلف سلول متمایز شده و یا به طور نامحدود تقسیم شوند تا سلول های بنیادی بیشتری تولید شوند. با این حال ، آیا این بدان معنی است که سلول بنیادی نامیرا هستند؟ یا آیا هر سلولی می تواند این ویژگی را بدست آورد؟ جامعه علمی در حال بحث در مورد این مطلب هستند که آیا سلول های بنیادی در واقع از خصوصیات ذاتی سلول یا از پویایی جمعی خود بافت ناشی می شوند. در سناریوی دوم ، سلول های بنیادی بالقوه برای قرار گرفتن در نواحی خاص اندام ها موسوم به "نیچ" در رقابت مداوم هستند. هر سلول می خواهد با همانند سازی از سلول مجاور خود سبقت بگیرد و بنابراین ، پیوسته آنها را تحت فشار قرار می دهد. سلول بنیادی دارای عملکرد همان سلولی خواهد بود که برنده این رقابت شوند ، در حالی که بازنده ها از نیچ دور می شوند ، متمایز می شوند و در نهایت می میرند.

در پژوهشی جدید دکتر هانزو و همکارانش در اتریش با همکاری انستیتو ملی سرطان هلند و هم چنین دانشگاه کمبریج به بررسی مکانیسم غلبه بر چنین نیروهایی در زمان خروج از نیچ پرداخته اند. آنها از یک میکروسکوپ تصویربرداری زنده برای ثبت حرکات سلول های بنیادی در پستان ، روده و کلیه استفاده کردند. این تیم دریافتند که علاوه بر جریان مداوم و نیروهای تحت فشار ، بسیاری از حرکات تصادفی نیز مشاهده می شود. چرا این عوامل این قدر مهم هستند؟ "یک گفته معروف در تجارت املاک و مستغلات" مکان ، مکان  و موقعیت مکانی است". در مورد سلول های بنیادی  نیز این بدین معنی است که این مکان یا نیچ است که بنیادینگی را تعیین می کند و سپس حرکات تصادفی به عنوان کلیدی عمل می کنند و موجب می شوند که سلول  به جایگاه درست وارد شود یا به یک جایگاه اشتباه.

در این چارچوب ، بافت ها مانند ایستگاه مترو در ساعت شلوغ به نظر می رسند ، در حالی که برخی از افراد ممکن است به طور تصادفی در برابر رانش جمعیت به عقب برگردند ، در تلاشند دوباره وارد شوند. با توجه به این  مثال ، حرکات تصادفی کلیدی است که به سلول های دور از نیچ سلول های بنیادی اجازه می دهد تا سرانجام به آن بازگردند. محققین این مطالعه بر این باورند که در هنگام نوزایی یا رشد بافت، نواحی یا نیچ های  سلول های بنیادی، بطور طبیعی و بدون نیاز به ایجاد فرضیاتی در مورد ماهیت مولکولی سلول ها ایجاد می شوند. به عقیده آن ها پویایی و هندسه به تنهایی نقش اساسی در تولید این نیچ های سلولی دارند.

در حالی که انتظار می رود که تصادفی بودن حرکات سلولی موجب ناپایداری سیستم و بافت شود، اما در عمل مشاهده می شود که این حرکات دینامیک و تصادفی منجر به تشکیل نیچ های سلول های بنیادی در الگوهایی خاص می شود. این مطالعه می تواند به درک جدیدی از فرایندهای تکوینی منجر شود.

پایان مطلب/