به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، این مطالعه در پروژه ای تحت نام BALMYS-19 و در دانشگاه مادرید صورت گرفته است. پروفسور سوریا، سرپرست تیم تحقیقاتی دخیل در این مطالعه، در سال 2003 و با شیوع SARS-1 در آسیا سعی در استفاده از سلول درمانی برای بیماری های عفونی داشته است. در آن زمان وی تراوشات ریوی شدیدی را در نمونه های بیماران مبتلا به این بیماری مشاهده کرد. اما برخلاف SARS-1، در عفونت مربوط به کروناویروس SARS-CoV-2، تصاویر بالینی نشان دهنده سرکوب سیستم ایمنی(لنفوپنیا) ،یک پاسخ التهابی بسیار گسترده، آسیب بافتی، قابلیت انعقاد خون زیاد، زجر تنفسی شدید و نیاز به بستری شدن در ICU بوده است.

در این پژوهش اخیر سورنا و همکارانش سعی در استفاده از سلول های بنیادی با قابلیت بازسازی، ضد التهابی و تنظیم ایمنی برای COVID-19 داشته اند. طی فاز اولیه مطالعه، بیماران مبتلا به شکل پیشرفته COVID-19 با ترکیبی از سلول های استرومایی مزانشیمی آلوژن و با چندین دوز یک میلیون سلول به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تیمار شدند. این سلول درمانی در حالی که هیچ گونه عوارض جانبی نداشت موجب بهبودی قابل توجه بیماران شد به نحوی که نرخ مرگ و میر برای این بیماران که در حالت عادی 85 درصد بود به 15 درصد رسید. مارکرهای التهابی آن ها(پروتئین C-reactive و فریتین)، کوآگلوتیناسیون(D-دایمر) و آسیب بافتی(لاکتات دهیدروژناز) نیز به میزان قابل توجهی کاهش یافت.

پایان مطلب/