به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، برخلاف چندین دهه تحقیق، گلیوبلاستوما به عنوان شایع ترین و کشنده ترین تومور مغزی باقی مانده است و میانگین بقای افراد مبتلا به آن تقریبا 15 ماه است. برخلاف بسیاری از سرطان ها که به صورت تومورهای با درجه پایین شروع می شوند و قابل درمان تر هستند و در واقع در مراحل اولیه شان شناسایی می شوند، اغلب گلیوبلاستوماهایی که در در سطح جهان مورد شناسایی قرار می گیرند، به صورت تومورهای با درجه بالا و تهاجمی صعب العلاج مورد شناسایی قرار می گیرند که راه حل درمانی موثر برای آن ها جراحی، پرتو درمانی و شیمی درمانی است.

برخی از پژوهش های اخیر روی بیماران مبتلا به گلیوبلاستوما نشان داده اند که ناحیه تحت بطنی(SVZ) که بزرگترین ناحیه ای است که سلول های بنیادی عصبی مغز در آن ها قرار دارند، دارای سلول هایی با موتاسیون های سرطان زا هستند که با سایر تومورهایی که در نواحی دیگر مغز شکل می گیرند، مشترک هستند. آیا ناحیه تحت بطنی منبع تومورهای گلیوبلاستومایی است؟

دکتر ژو و همکارانش با استفاده از مدل های موشی گلیوبلاستوما و انجام تست های ژنتیکی نشان دادند که دو دسته از سلول های توموری وجود دارند: جمعیتی از سلول ها که دارای موتاسیون Pten هستند و از ناحیه تحت بطنی منشا می گیرند و به عنوان سلول های توموری با درجه بالا شناخته می شوند و عده دیگری که بعد از خروج از ناحیه تحت بطنی دچار موتاسیون در p53 می شوند و تومورهای با درجه پایین شناخته می شوند. با توجه به آن چه گفته شد ژو معتقد است که اگر تومورهای گلیوبلاستومایی از سلول های ناحیه تحت بطنی منشا گرفته باشند، هدف قرار دادن این تومورها برای ریشه کن کردن سرطان کافی نیست. در عوض، درمان های جدید باید روی این نیچ سلول های بنیادی فوکوس کنند تا بتوانند گلیوبلاستوما را از همان نقطه شروع هدف قرار دهند.

پایان مطلب/