به گزارش بنیان به نقل از www.cryo-cell.com، یکی از محدودیت های خون بند ناف به عنوان منبع سلولی برای پیوند، نرخ پذیرش پایین این سلول ها یا شانس موفقیت پذیرش پیوند(engraftment) آن ها و نرخ پذیرش آهسته این سلول ها در مقایسه با پیوند مغز استخوان است که این امر با نرخ بیشتر نارسایی پیوند همراه است و به همین دلیل پژوهشگران و پزشکان به دنبال راهی برای بهبود سرعت و کیفیت پیوند خون بند ناف است.

 آنالیزهای طولانی مدت و تست های مربوط به بی خطر بودن در پریمات های غیر انسانی نشان داده است که واحدهای خون بند ناف تیمار شده با یک مولکول پیام رسان موسوم به  16-دی متیل پروستاگلاندین E2 موجب بازسازی و بهبود انواع طبیعی سلول های خونی می شود و بعد از یک سال پیوند به این مدل های جانوری هیچ خطری را ایجاد نکرده است و در هیچ کدام از جانوران تیمار شده با این سلول ها، سرطان مشاهده نشد. محققین امیدوارند در آینده ای نزدیک از پتانسیل این ترکیب برای بهبود و افزایش شانس موفقیت پیوند سلول های بنیادی خون بند ناف در انسان استفاده کنند.

پایان مطلب/