به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در این پژوهش جدید، محققین نشان داده اند که در زمان تولد، سلول های پیش ساز عصبی در بافت عصب بینایی وجود دارند که برای چندین دهه باقی می مانند و به تغذیه فیبرهای عصبی که عصب بینایی را شکل می دهد نقش دارند. بدون این سلول ها، ممکن است فیبرهای عصبی مقاومت شان به استرس را از دست بدهند و شروع به تحلیل رفتن بکنند و این امر منجر به آسیب به عصب بینایی و در نهایت بیماری گلوکوم می شود.

برای رسیدن به این یافته، دکتر برنشتین و همکارانش به ارزیابی نوار باریکی از بافت عصب بینایی موسوم به لامینای عصب بینایی کردند که کمتر از یک میلی متر پنها دارد و بین شبکیه و عصب بینایی قرار گرفته است. این مطالعه نشان داد که سلول های پیش ساز لامینا ممکن است مسئول عایق کردن فیبرهایی باشند که بلافاصله از چشم خارج می شوند و از ارتباط بین سلول های عصبی در مسیر به سمت مغز حمایت می کند.

کشف این سلول های بنیادی و نقش آن ها می تواند بازی را به نفع ایجاد درمان های جدید برای بیماری هایی مانند گلوکوم تغییر دهد.

پایان مطلب/