به گزارش بنیان به نقل از medicalnewstoday، این مطالعه بر روی هدف قرار دادن جهش های ژنتیکی در سلول های گانگلیونی شبکیه متمرکز شده است که سلول های رابط بین چشم و مغز هستند. محققان دریافته اند زمانی که سلول های بنیادی پرتوان انسانی را به سلول های گانگلیونی شبکیه تمایز می­دهند ، این سلول ها می توانند ویژگی های بیماری گلوکوم را نشان دهند.

به عقیده دکتر جیسون مایر سرپرست تیم تحقیقاتی این مطالعه، با تمرکز بر فرایندهایی که در این سلول ها رخ می دهد، می­توان روشهای درمانی به ویژه رویکردهای مبتنی بر دارو را برای کند و معکوس کردن این فنوتیپ های دژنراتیو  ایجاد کرد.

هنگامی که سلول های گانگلیونی شبکیه از طریق گلوکوم تخریب شوند این امر می تواند به نابینایی ختم شود. محققان در این مطالعه سلول های بنیادی پرتوان القایی(iPSCs) را از بیمارانی مبتلا به نوع ژنتیکی گلوكوم بودند ، تولید کردند. سپس سلول های بنیادی را به سلول های گانگلیونی شبکیه تمایز دادند تا بتوانند نقصهای عصبی را شناسایی کنند. یکی از موارد قدرتمند در مورد (تحقیقات سلول های بنیادی) این است که وقتی سلول ها از خود بیمار گرفته می شود اساس ژنتیکی همان فرد بیمار را دارد و  تمام طرح های موجود در DNA سلول برای ایجاد ویژگی های این بیماری در آن موجود هستند. در ادامه از فناوری ویرایش ژن — CRISPR-Cas9 — استفاده شد تا یک جهش ژنتیکی را که معمولاً با گلوکوم همراه است را در این سلول های بنیادی و به منظور مدل سازی بیماری و همچنین برای اصلاح نقص ژن در سلول های مشتق شده وارد کنند.

فناوری ویرایش ژنوم CRISPR / Cas9 نه تنها امکان مطالعه این بیماری را می دهد ، بلکه با استفاده از این رویکرد می­توان نشان داد که چگونه می توان این مشکل ژنتیکی را اصلاح کرد و حتی روند بیماری را معکوس کرد. در ادامه مشخص شد که عملکرد نامناسب فرایند اتوفاژی در سلول های گانگلیون شبکیه منجر به تجمع مواد زاید سلولی در چشم می شود و نواقصی را در شبکیه ایجاد می کند. این نواقص با تخریب سلول های شبکیه و در نهایت مرگ آن ها همراه است.

در بخش دیگری از مطالعه مشخص شد که استفاده از یک ترکیب دارویی به نام راپامایسین که می تواند روند اتوفاژی را تقویت کند. استفاده از راپامایسین موجب معکوس شدن بسیاری از مشکلات بروز کرده و بهبود شرایط سلول ها چشمی می شود.

محققین استفاده از این مدل های سلولی مشتق از سلول های بنیادی را گامی بزرگ در جهت درمان بیماری های چشمی از جمله گلوکوم می دانند و بر این باورند که با توجه به تفاوت های موجود بین انسان و مدل های جانوری، این مدل های سلولی ابزار مناسب تری برای غربالگری های دارویی و درمانی هستند.

پایان مطلب/