به گزارش بنیان به نقل از news-medical.net،  غضروف مفصل زانو به عنوان بالشتکی بین استخوان ران و ساق پا عمل می کند و فشار وزن بدن را کاهش می دهد. زمانی که غضروف به دلیل آسیب ورزشی، تروما، فرسایش و پارگی آسیب می بیند، منجر به درد و ناتوانی مفصلی می شود. در مراحل اولیه بیماری، ایمپلنت کردن کندروسیت های اتولوگ(ACI) یا ایمپلنت کندروسیت به همراه ماتریکس(MACI) می تواند کاربردی باشد. چنین سلول درمانی هایی از سلول های غضروفی سالم خود فرد و مشتق از نواحی که وزنی را تحمل نمی کنند بدست می آیند و در آزمایشگاه تکثیر شده و در ادامه به منظور جایگزینی بافت آسیب دیده پیوند می شوند تا عملکرد از دست رفته یا کاهش یافته را احیا کنند.

کاتو و همکارانش برای اولین بار گزارش کرده اند که بافت استئوآرتریتی دارای سلول هایی است که مارکرهای پرتوانی را بیان می کنند. به عقیده آن ها می توان از غضروف های تحت تاثیر استئوآرتریت قرار گرفته که به طور معمول به عنوان زباله بیولوژیک و پزشکی دور ریخته می شوند به عنوان ابزاری برای سلول درمانی استفاده کرد. به عقیده محققین در این بافت ها، سلول های پرتوانی وجود دارند که می توان از خود آن ها، فاکتورهای رشد مترشحه از آن ها و اگزوزوم های آن ها برای ترمیم نواقص غضروفی استفاده کرد.

پایان مطلب/