پونه ترابی - دکتر مهدی وحید دستجردی در گفت و گو با "بنیان" اظهار داشت: بیماری دیستروفی به انواع مختلفی انجام می شود، که شایع ترین آن دیستروفی دوشن است.تحقیقات سلول درمانی در دیستروفی دوشن و دیستروفی عضلانی  انجام شده است.
وی در تشریح این تحقیق گفت: دیستروفی دوشن، شایع‌ترین و شدیدترین نوع از بیماری‌های دیستروفی ماهیچه‌ای از گونه (X پیوند یافته) و ژنتیکی است. از عوارض اصلی این بیماری تحلیل و نابودی ماهیچه‌های ارادی  است که در مواقع شدید منجر به عدم توانایی در راه رفتن ،۹۶% معلولیت، مشکلات تنفسی و مرگ می شود.

به گفته این متخصص مغز و اعصاب و ستون فقرات هدف اولیه سلول درمانی در این مورد تقویت عضلات تنفسی است.در این فرآیند به دلیل عدم نقص ایمنی بیمار که ممکن است در برابر سلول های شخص دیگر آسیب ببیند،از سلول های جوان تر خود فرد استفاده می شود.

وی افزود:در این آزمایش دو مانع وجود دارد: اول آنکه در دیستروفی دوشن همه عضلات فرد ضعیف هستند و ممکن است سلول هایی که از خود فرد گرفته می شود کارایی لازم را نداشته باشد.و مورد دیگر این است که تزریق سلول ها سیستماتیک است و احتمال آن وجود دارد که سلول ها بعد از تزریق به محل مورد نروند.بنابراین این قضیه باید کنترل شود که باعث سخت تر و طولانی تر شدن فرآیند می شود.
دکتر وحید دستجردی اضافه کرد: این آزمایشات در حال انجام روی خرگوش ها بود که به دلیل تحریم های موجود فعلا متوقف شده است.

دیستروفی یک بیماری ارثی است

 وی در ادامه به تشریح دیستروفی عضلانی و بیان داشت: در دیستروفی عضلانی در بدن فرد هم سلول سالم وجود دارد هم سلول بیمار.برای مثال ساعد دست های این افراد بسیار قوی و بازوهای آن ها بسیار ضعیف است.به همین دلیل از قسمت سالم بدن فرد سلول های سالم گرفته و به نقاط ضعیف تزریق می شود.در این روش تزریق به صورت موضعی است و در نتیجه موانع موجود در نوع اول را ندارد.
این نورولوژیست در ادامه توضیح داد: بیماری دیستروفی یک بیماری ارثی است که فرد از هنگام جنینی به آن مبتلا است.بر اثر این بیماری سلول های عضلانی از ابتدای شکل گیری و در زمان جنینی شروع به تخریب شدن می کنند.

وی افزود:علائم آن در بین سنین 2 تا 3 سالگی در فرد بروز پیدا می کند و والدین متوجه خواهند شد فرزندشان به راحتی قادر به راه رفتن نیست یا دائم زمین می خورد.این موضوع در سنین 5 تا 6 سالگی به دلیل تکامل حرکتی کم رنگ تر می شود و توانایی فرد برای حرکت بیشتر است.اما در سن 7 سالگی تخریب عضلات بارزتر شده و باعث می شود فرد به راحتی قادر به راه رفتن، دویدن و... نباشد و برای بلند شدن از زمین مجبور به کمک گرفتن از دست ها باشد.

دیستروفی عضلانی فقط در پسران بروز می کند
دکتر دستجردی تاکید کرد این بیماری فقط در بچه های پسر بروز پیدا می کند و ادامه داد: این بیماری در اثر تغییرات و نقض در ژن (DMD) واقع در کروموزوم X ایجاد می‌شود.این ژن مسؤل ساخت پروتئین دیستروفین است که ماده‌ای ضروری برای حفظ و ثبات ماهیچه‌ها می‌باشد و در غشاء سلولی قرار دارد.
بانوان یا به این بیماری مبتلا نمی شوند و اگر هم شدند در سن 40 سالگی ممکن است نسبت به هم سن و سالان خود ناتوان تر باشند.اما اگر دارای کروموزوم X ناقص باشند حامل این بیماری هستند و می‌توانند این بیماری را به نیمی از فرزندان پسر خود منتقل کنند.

استادیار دانشگاه آزاد اسلامی در مورد اقداماتی که پس از بروز علائم صورت می گیرد گفت:ابتدا از فرد نوار عصبی و عضلانی گرفته می شود تا مشخص شود ضعف مربوط به عصب است یا ماهیچه.هنگامی که اطمینان حاصل شد که ضعف عضلانی است با گرفتن آزمایش خون آنزیم ها بررسی می شود. در آخر برای اطمینان و اثبات نهایی آزمایش ژنتیک گرفته می شود.به دلیل بروز مشکلات مختلف در عضله های قلب و ریه و احتمال بروز بیماری های قلبی و ریوی، این بیماران هر 6ماه یک بار مورد بررسی قرار می گیرند تا جلوی خطرات احتمالی گرفته شود.
وی اضافه کرد:در دیستروفی دوشن از درمان های مختلفی مانند آب درمانی، پودر کراتین، کرتن و.. استفاده می شود و اگر درمان ها روی فرد نتیجه بخش بود تا 12 سالگی قادر است بدون استفاده از ویلچر حرکت کند، در غیر این صورت از سن 9 سالگی باید از ویلچر استفاده کند.
دکتر دستجردی تاکید کرد: به دلیل ارثی بودن این بیماری اگر فرزند اول مبتلا به این بیماری است احتمال ابتلای فرزند دوم بسیار بالا است. به همین دلیل باید قبل از تولد و در زمان جنینی مورد بررسی قرار بگیرد.
ایشان در آخر اظهار تاسف کرد و افزود:بیماران دیستروفی مهجور مانده اند.با وجود اینکه با بیماری سختی رو به رو هستند اما جزء بیماران خاص محسوب نمی شوند و حمایت لازم از آن ها صورت نمی گیرد.

پایان مطلب/