به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، از دست رفتن لایه بافتی لغزنده و ضربه گیر موسوم به غضروف مفصلی دلیل اصلی بسیاری از موارد دردهای مفصلی و آرتریت است که بیش از 55 میلیون آمریکایی از آن رنج می برند. متاسفانه بافت غضروفی پتانسیل بازسازی کنندگی و ترمیمی تقریبا نزدیک به صفر دارد و در نتیجه آسیب به بافت غضروف تقریبا بدون بازگشت است.

در پژوهشی جدید محققین دانشگاه استنفورد برای اولین بار توانسته اند با استفاده از سیگنال های شیمیایی برای هدایت رشد مجدد سلول های بنیادی اسکلتی موجبات رشد مجدد غضروف مفصلی اسیب دیده را فراهم کنند. این کار بر مبنای یکی پژوهش قبلی در استنفورد صورت گرفت که منجر به جداسازی سلول های بنیادی اسکلتی شد؛ این سلول ها توانایی تولید استخوان، غضروف و نوعی سلول که خود مسئول خون سازی در مغز استخوان است را دارا است.

در حال حاضر درمان غضروف آسیب دیده از طریق تکنیکی موسوم به ریزشکستگی(microfracture) صورت می گیرد که در آن سوراخ های بسیار کوچکی در سطح مفصل ایجاد می شود و این موجب می شود که سلول های موجود در استخوان زیر غضروف در ناحیه مفصل در این ناحیه به غضروف سازی بپردازند اما این بافت بیشتر شبیه غضروف فیبرو و بافت اسکار است. اما مشخص شد که ایجاد ریز شکستگی از طریق تحریک سلول های بنیادی اسکلتی عمل می کند.

در این مطالعه جدید، محققین برای تحریک صحیح غضروف سازی، از مولکولی قوی به نام BMP2 بری شروع تشکیل استخوان بعد از ریز شکستگی استفاده کردند اما در میانه راه آن را با یک مولکول پیام رسان دیگر موسوم به VEGF مهار کردند. حاصل این کار با توجه به مراحل استخوان سازی درون غضروفی که شامل تبدیل شدن اولیه سلول ها به غضروف و سپس استخوان بود، تشکیل بافت غضروفی در میانه راه بود. این بافت غضروفی به عقیده محققین بافتی شبیه غضروف مفصلی است که می تواند عملکرد طبیعی تری داشته باشد. استفاده از این رویکرد در مدل موشی موفقیت آمیز بوده است و بزودی کارآزمایی بالینی انسانی این رویکرد برای افراد مبتلا به آرتریت انگشتان دست و پا استفاده خواهد شد.

پایان مطلب/