گیرنده های نوری القا شده به صورت شیمیایی به عنوان یک گزینه درمانی جدید برای نابینایی
تمایز سلول های بنیادی پرتوان به سلول های گیرنده نوری شبکیه، پتانسیل احیای بینایی در بیمارانی که از مشکلاتی مانند تخریب ماکولای وابسته به سن، رتینوپاتی دیابتی و رتینیت پیگمنتوزا را دارا است؛ با این حال، ذات پر زحمت و پر هزینه پروتکل های تمایزی موجود موجب شده است که محققین به دنبال یافتن راهی برای تولید سلول های شبکیه از نظر بالینی مطلوب باشند.
امتیاز:
به گزارش بنیان به نقل از Stemcellportal، بازبرنامه ریزی مستقیم سلول های سوماتیک به گیرنده های نوری از طریق القای بیان فاکتورهای رونویسی یا القای شیمیایی یک استراتژی مهیج برای محققینی بوده است که به دنبال احیای بینایی هستند. در پژوهشی جدید، دکتر چاوالا و همکارانش در دانشگاه تگزاس گزارش کرده اند که استفاده از کوکتیلی از کوچک مولکول ها می تواند تغییر شکل فیبروبلاست ها به گیرنده های نوری استوانه ای تسهیل کند. این گیرنده های نوری پتانسیل احیای بینایی را دارند.
این محققین نشان داده اند که تیمار فیبروبلاست های جنینی موشی و فیبروبلاست های درم انسانی بالغ با IWR1(مهار کننده مسیر Wnt)، اسید والپوریک، CHIR99021(مهار کننده GSK3)، RepSox، فورسکولین، سونیک هج هاگ/تاورین/اسید رتینوئیک می تواند تبدیل شدن این سلول های به گیرنده های نوری را به طور قابل توجه و موثری افزایش دهد. این گیرنده های نوری تمایز یافته از سلول های بنیادی، بسیاری از مشخصه ها و مارکرهای گیرنده های نوری طبیعی دارای عملکرد را نشان دادند. پیوند این گیرنده های نوری القا شده به صورت شیمیایی به فضای تحت شبکیه موش های مدل برای تخریب شبکیه موجب افزایش بقا، عملکرد و ارتباطات نورون های داخلی شبکیه شده و رفلکس جانور به نور را به میزان قابل توجهی افزایش داد و موجب احیای رفتارهای بصری جانور گردد.
به عقیده محققین پیوند گیرنده های نوری القا شده به صورت شیمیایی می تواند یک رویکرد درمانی امیدوار کننده برای احیای بینایی باشد.
پایان مطلب/