به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، آلفا-کتوگلوتارات در بسیاری از فرایندهای فیزیولوژیک پایه از جمله متابولیسم و تولید انرژی برای فرایندهای سلولی دخیل است. هم چنین این ترکیب موجب افزایش سنتز کلاژن و پروتئین می شود و برخی از فرایندهای تقلیل یافته در اثر پیری مانند تکثیر سلول های بنیادی را افزایش می دهد. آلفا-کتوگلوتارات موجب مهار تجزیه پروتئین ها در عضلات می شود و همین امر این ماده را به یک مکمل پرطرفدار بین ورزشکاران تبدیل کرده است. این ماده برای درمان استئوپورز و بیماری های کلیوی نیز استفاده می شود.

مطالعات گذشته نشان داده اند که سطح آلفا-کتوگلوتارات پلاسمای خون با افزایش سن تا بیش از 10 برابر کاهش می یابد. این در حالی است که ورزش و روزه داری موجب افزایش نیمه عمر و هم چنین تولید آلفا-کتوگلوتارات می شود. آلفا-کتوگلوتارات به طور طبیعی در رژیم غذایی وجود ندارد و ساختن مکمل ها تنها راه ممکن برای احیای سطح این ماده است.

در این مطالعه محققین نشان دادند در موش های میان سالی که با آلفا-کتوگلوتارات تغذیه شده بودند، سطح سیتوکین های التهابی سیستمیک کاهش یافت. در این مطالعه دکتر آذر اسدی شاه میرزایی و همکارانش نشان داده اند که تیمار جانور با آلفا-کتوگلوتارات موجب افزایش تولید اینترلوکین 10 می شود که دارای ویژگی های ضد التهابی است و به هموستازی طبیعی بافت کمک می کند. التهاب مزمن یکی از عاملین اصلی بروز پیری است و سرکوب این التهاب می تواند موجب افزایش طول عمر باشد. در این مطالعه موش های میان سالی که آلفا-کتوگلوتارات به غذای آن ها اضافه شده بود، دوران پیری بهتری داشتند. این موش ها با افزایش سن شان سلامتی بهتری داشتند و میزان ابتلای آن ها به بیماری ها و هم چنین نرخ برخی از ناتوانی ها نیز قبل از مرگ آن ها کمتر بود.

این مطالعه جانوری گامی اولیه به سمت استفاده از این مکمل در کارآزمایی های بالینی انسانی در مسیر مبارزه با پیری است.

پایان مطلب/