به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در پژوهشی جدید در دانشگاه کانازاوا، دکتر ماکاتو ساتو و همکارانش با استفاده از مدل جانوری مگس سرکه نشان داده اند که چگونه ژنی به نام Dscam تنظیم می کند که چگونه نورون های مشتق از یک رده یکدیگر را دفع می کنند و آکسون هایشان را به ستون های مختلفی می فرستند.

ساتو و همکارانش ابتدا به تکامل رشد نورونی در مدولا پرداختند که بخشی از سیستم بینایی مگس سرکه و با ساختار ستونی است. تکوین این بخش شبیه به قشر مغز پستانداران است و شامل نوروبلاست ها(سلول های شبه بنیادی عصبی) است که گروه های نورونی به طور شعاعی جهت گیری شده و از نظر کلونی مربوط به هم است. فواصل بین این نورون های خواهری که از یک نوروبلاست مشترک منشا می گیرند و واحدهای شعاعی را شکل می دهند، اندازه گیری شد. از داده های بدست آمده از این اندازه گیری محققین به این نتیجه رسیدند که نورون های خواهری اغلب یکدیگر را دفع می کنند و این با آن چه در تشکیل ستون های مختلف رخ می دهد مطابقت دارد و محققین این فرایند را دافعه وابسته به رده می نامند. به نظر می رسد که در این فرایند Dscam1 نقش موثری بازی می کند و زمانی که دو مولکول Dscam1 مشابه به یکدیگر متصل می شوند یک سیگنال دافعه را صادر می کنند که موجب دوری زوائد نورونی از یکدیگر می شود. در واقع نورون های دختری که از یک نوروبلاست مشابه منشا می گیرند واریته Dscam1 مشابهی را تولید می کنند و در نتیجه یکدیگر را دفع می کند و این در حالی است که نورون های منشا گرفته از رده های مختلف واریته های Dscam1 مختلفی را بیان می کنند که یکدیگر را دفع می کنند و می توانند به ستون مشترکی گسترده شوند.

پایان مطلب/