به گزارش بنیان به نقل از news-medical.net، اختلالات طیف اوتیسم(ASD) از هر 1000 کودک بالای 8 سال، 18 نفر را تحت تاثیر قرار می دهد و مشکلاتی در ارتباطات و برهمکنش های اجتماعی، رفتارهای کلامی و غیر کلامی تکراری و ... مشخص می شود. این کودکان اغلب با اختلالات خواب، تشنج و مشکلات گوارشی مواجه هستند. دلایل متعددی را عامل این بیماری می دانند که از جمله آن ها می توان به جهش های ژنتیکی، تنظیم نامناسب ایمنی، کاهش جریان خون مغزی، قرار گرفتن در معرض آنتی بادی های مادری طی بارداری و .... اشاره داشت. در این میان رویکردهایی مانند درمان های رفتاری، درمان های شغلی، کلام درمانی و داروهای تخصصی برای کاهش این علایم استفاده می شود. هم چنین مداخلات آموزشی و رفتاری نیز برای تسکین علایم آن ها حیاتی است و موجب بهبود برهمکنش ها و ارتباطات اجتماعی آن ها می شود.

در پژوهش جدید صورت گرفته در انستیتو Vinmec، محققین از مدل موشی با علایم شبه اوتیسم استفاده کردند و نشان دادند که پیوند سلول های بنیادی مزانشیمی منجر به کاهش رفتارهای استرئوتایپی و کاهش مشکلات شناختی و بهبود رفتارهای اجتماعی جانور شد. در ادامه 30 کودک سه تا هفت ساله که ابتلای آن ها به اوتیسم ثابت شده بود مورد تزریق سلول های تک هسته ای مغز استخوان اتولوگ در بین مهره های چهارم و پنجم کمری شان قرار گرفتند و شش ماه بعد این فرایند مجددا تکرار شد. بعد از تزریق اول، این بیماران به مدت هشت هفته تحت مداخلات آموزشی قرار گرفتند و در نهایت در زمان های شش، 12 و 18 ماه بعد از پیوند مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این مدت هیچ عوارض جانبی مربوط به سلول درمانی مشاهده نشد.

نتایج نشان داد که ترکیب سلول درمانی و مداخلات آموزشی مهارت های برقراری ارتباط اجتماعی، صحبت کردن و مهارت های روزانه این کودکان را به میزان قابل توجهی افزایش داد و موجب کاهش معنادار رفتارهای تکراری و بیش فعالی آن ها نیز شد.

پایان مطلب/