اثر سلول های بنیادی مزانشیمی روی سلول های ایمنی در فیبروز ریوی
پیش از این پژوهشگران ایتالیایی در انستیتو فوندازیون برشیا از مدل موشی آسیب ریوی استفاده کرده بودند تا پتانسیل سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از پرده آمنیوتیک برای مهار فیبروز را نشان دهند. به عقیده آن ها فاکتورهای مترشحه از این سلول های بنیادی مزانشیمی می تواند فرایندهای التهابی بعد از آسیب ریه را مهار کند و مانع از تکوین و پیشرفت فیبروز شود.
امتیاز:
به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در پژوهشی جدید، این محققین به بررسی ارتباط بین این سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از پرده آمنیوتیک و جمعیت سلول های ایمنی دخیل در آسیب ریوی و فیبروز پرداخته اند و دریافته اند که تعدیل پاسخ های سلول های B ایمنی بوسیله سلول درمانی می تواند پاسخ های التهابی را سرکوب کرده و پیشرفت فیبروز را کاهش دهد.
در این مطالعه فیبروز ریوی با استفاده از داروی بلومایسین در مدل های موشی القا شد و در ادامه محققین سلول های بنیادی مزانشیمی را برای آن ها استفاده کرده و سپس به ارزیابی سلول های ایمنی جمع آوری شده از طریق لاواژ برونشوآلوئولار و بافت ریوی پرداختند. به عقیده محققین سلول های بنیادی مزانشیمی می توانند موجب افزایش سلول های T تنظیمی، قطبی شدن ماکروفاژها به سمت فنوتیپ ضد التهابی ماکروفاژی نوع M2 و کاهش ارائه آنتی ژن بوسیله ماکروفاژها و سلول های دندریتی شوند و بدین ترتیب مانع از پیشرفت فیبروز ریوی شوند. اما نکته جالب این بود که مشاهده شد که سلول درمانی مبتنی بر سلول های بنیادی مزانشیمی موجب کاهش فراخوانی، احتباس و بلوغ سلول های B می شود که این امر نیز موجب سرکوب التهاب و در نتیجه عدم پیشرفت فیبروز می شود.
این مطالعه سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از پرده آمنیوتیک را ابزار و درمانی مهم برای کاهش التهاب و ممانعت از فیبروز ریوی می داند.
پایان مطلب/