به گزارش بنیان به نقل از Stemcellportal، تلاش فعلی محققین برطرف کردن چالش مربوط به تنوع یا ناهمگونی فرد به فرد  و از دست رفتن عملکرد سلولی طی کشت های برون تنی طولانی مدت است تا با شناسایی چنین جمعیت سلولی، سلول هایی با پتانسیل درمانی بهتر و بالاتر را انتخاب کنند.

با این هدف، محققین در مطالعه ای جدید در یافته اند که آنزیم گلوتاتیون S-ترانسفراز تتا 1(GSTT1) می تواند یک بیومارکر جدید DNA ژنومیک سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی باشد. این آنزیم جزء خانواده ای از آنزیم ها است که کانژوگه شدن گلوتاتیون به طیفی از ترکیبات الکتروفیل را کاتالیز می کنند تا سم زدایی آن ها را تسریع کنند.

این مطالعه نشان داده است که سلول های بنیادی مزانشیمی با ظرفیت رشد پایین تر، GSTT1 را تا بیش از 50 برابر بیشتر بیان می کنند و این در حالی است که بیان این مارکر در سلول های بنیادی مزانشیمی با ظرفیت رشد بالا به مراتب پایین است. هم چنین این مطالعه نشان داد که سلول های بنیادی مزانشیمی فاقد GSTT1 رشد سریع تری دارند، کلونی زایی بهتری دارند و تلومرهای آن ها نیز در مقایسه با سلول های بنیادی مزانشیمی بیان کننده GSTT1 بلندتر است. سرکوب GSTT1 موجب تقویت رشد سلول های بنیادی مزانشیمی شد و این در حالی بود که اثری روی توانایی تمایزی آن ها به سه رده سلولی(استخوان، غضروف و چربی) نداشت.

به موجب این مطالعه، محققین بیان یا عدم بیان GSTT1 را بیومارکر مناسبی برای تایید سلول های بنیادی مزانشیمی مناسب برای کار در تحقیقات یا بالین معرفی کرده اند.

پایان مطلب/