به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، سلول های بنیادی پرتوان می توانند خودنوزایی کنند یا این که به سایر انواع سلول های بدن تمایز یابند. مشخصه های آن ها بوسیله شبکه ای از ژن های تنظیمی و مولکول ها تنظیم می شود اما در مورد نحوه تکامل این شبکه ژنی در بین پستانداران اطلاعات اندکی در دسترس است.

برای یافتن اطلاعات بیشتر، دکتر کن ایشیرو و همکارانش در دانشگاه کیوتو به مقایسه 134 مجموعه ژن دخیل در شبکه های ژن های تنظیمی پرتوانی 48 گونه پستاندار پرداخته اند. آن ها دریافته اند که این شبکه در بین این گونه ها حفظ شده است که این بدین معنی است که توالی های ژنتیکی طی تکامل نسبتا به طور تغییر باقی مانده اند. این درجه از حفاظت نشان می دهد که چرا توالی های ژنتیکی انسانی می توانند سلول های بافت سایر پستانداران را به سلول های بنیادی پرتوان بازبرنامه ریزی کنند. با این حال، از آن جایی که شواهد حاکی از تفاوت شبکه های تنظیم کننده در بین پستانداران است، ممکن است ترکیبات موثرتری از فاکتورهای بازبرنامه ریزی کننده برای هر گونه وجود داشته باشد. بهبود تکنیک های تولید کننده سلول های بنیادی پرتوان القایی از سلول های پستانداران(از جمله گونه های در حال انقراض) می تواند کمک بزرگی برای تحقیقات و حتی حفظ گونه های در حال انقراض باشد.

پایان مطلب/