به گزارش بنیان به نقل از Nature، آلخاندرو سانچز و همکارانش در انستیتو تحقیقات پزشکی Stowers به مطالعه گورخرماهی(Danio rerio) و کیلی فیش آفریقایی(Nothobranchius furzeri) پرداخته اند که قادر به بازسازی باله های دمی شان هستند و موفق به شناسایی ژن هایی شده اند که در بافت بازسازی کننده فعال هستند.

هم پوشانی اندکی بین ژن های فعال در گونه های مختلف وجود دارد. یکی از این ژن هایی که بین گونه ها هم پوشانی دارد inhibin beta A است که طی بازسازی بافت گوش در موش خاردار کاریو (Acomys cahirinus) فعال است اما بعد از آسیب گوش در موش خانگی(Mus musculus) فعال نیست. نوعی توالی DNA غیر کد کننده به نام انهانسر(تقویت کننده) نیز فعالیت inhibin beta A را تحت تاثیر قرار می دهد.

سانچز و همکارانش دریافته اند که حذف انهانسر و یا جایگزینی آن با یک ورژن انسانی مانع از بازسازی باله و قلب در کیلی فیش می شود. به عقیده آن ها تغییرات در این چنین انهانسرهایی مسئول تفاوت در توانایی بازسازی بافتی موجودات مختلف باشد.

پایان مطلب/