به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در این پژوهش، برای اولین بار محققین از ایمپلنت های نانومتریال در مدل های جانوری آسیب نخاعی استفاده کردند و رشد مجدد فیبرهای عصبی و عملکردهای حرکتی را مشاهده کردند. در این مطالعه در دوره شش ماهه ای که بعد از ایمپلنت نانوله های کربنی جانور تحت مراقبت بود، مورد ارزیابی های حرکتی قرار گرفت. نتایج نشان دهنده بهبودی عملکردهای حرکتی بود که این امر با رشد مجدد فیبرهای عصبی در جایگاه آسیب و از طریق تصویرداری های MRI مشخص شد. بازسازی فیبرهای عصبی بوسیله مشخصه های فیزیکی این نانومتریال افزایش یافت. در واقع این ایمپلنت ها قادر به تضمین حمایت مکانیکی و به طور خم زمان برهمکنش الکتریکی با نورون ها بودند.

به عقیده محققین نتایج این مطالعه نه تنها کاربرد نانومتریال در زیست پزشکی و پزشکی بازساختی را محتمل می داند، بلکه بر این باور است که این ایمپلنت ها پتانسیل این را دارند که به عنوان یک رویکرد درمانی که از مشخصه های مکانیکی و الکتریکی داربست های بازسازی کننده استفاده می کند برای درمان ناحیه آسیب دیده نخاعی بهره گیرند.

پایان مطلب/