به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، بازسازی استخوان های اصلی و آسیب های بافت های نرم موجود در جمجمه بعد از یک تروما یا جراحی برداشتن تومور، لخته های خونی یا خونریزی بسیار چالش برانگیز است. در این میان رویکردهایی مانند استفاده از پیوند استخوان یا ایمپلنت های پلاستیکی و فلزی متداول است که هر کدام با محدودیت های خود همراه است. در این میان بسیاری از محققین نیز استفاده از سلول های بنیادی و فاکتورهای رشد را پیشنهاد کرده اند اما در مورد نواقص استخوانی بزرگ بویژه جمجمه آن ها زیاد موثر نشان نداده اند.

در پژوهشی در دانشگاه گوتنبرگ، دکتر تامسون و همکارانش یک ماده بیوسرامیک سه بعدی پرینت شده که به یک چارچوب تیتانیومی شبیه ناحیه آسیب دیده استخوان جمجمه متصل بود را تولید کردند و برای اولین بار نشان دادند که ایمپلنت کردن این بیوسرامیک یا سرامیک زیستی می تواند با القای رشد استخوان جدید(از استخوان های قبلی و بدون نیاز به فاکتورهای رشد و سلول های بنیادی) موجب بازسازی جمجمه شود.

در مطالعات درون تنی انجام گرفته، ایمپلنت بیوسرامیکی به استخوان تغییر شکل داد. در این مطالعه که روی گوسفندان صورت گرفت، 21 ماه بعد از ایمپلنت این بیوسرامیک مشاهده شد که در محل ایمپلنت استخوانی طبیعی از نظر ساختار و ترکیب شکل گرفت. به نظر می رسد که این سرامیک زیستی موجب القای فرایند استخوان سازی مطابق با روند طبیعی تشکیل استخوان و بازسازی استخوان می شود.

پایان مطلب/