راهی جدید برای تنظیم پلاستیسیتی(انعطاف پذیری) سلولی
پلاستیسیتی یا انعطاف پذیری سلولی ویژگی است است که به موجب آن سلول ها می توانند هویت های مختلفی و برگشت پذیری را بدست آورند. این پلاستیسیتی سلولی برای تکوین جنینی و عملکرد صحیح سیستم ایمنی حیاتی است و این در حالی است که بسیاری از سلول های سرطانی از این ویژگی برای بدست آوردن مقاومت به شیمی درمانی و متاستاز استفاده کنند.
امتیاز:
به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، محققین اسپانیایی راهی را برای تنظیم پلاستیسیتی کشف کرده اند که شامل بلوک کردن این سلول های منعطف در یکی از وضعیت های ممکن است. هویت هر نوع سلول بوسیله برنامه بیان ژن ویژه ای مشخص می شود. آن چه سلول های منعطف را خاص می سازد این است که علاوه بر ژن های هویتی شان، آن ها می توانند سطوح پایینی از ژن های مربوط به هویت سایر سلول ها را نیز بیان کنند. این را اصطلاحا یک "هویت پس زمینه" می نامند که به آن ها اجازه می دهد در زمان خاص هویت شان را تغییر دهند.
تاکنون، روش های مورد استفاده برای بلوک کردن پلاستیسیتی سلولی مبتنی بر مهار کردن برخی از محرک های بیرونی بوده است که سلول ها دریافت می کنند. اما این رویکرد معمولا با تکثیر سلولی ناسازگار است و می تواند به خود سلول ها آسیب برساند. روش جدید ارائه شده بوسیله محققین شامل فوکوس روی مکانیسم عمیقی است که بیان ژن را تنظیم می کند و روی زنده مانی سلول اثر نمی گذارد و به طور کامل برگشت پذیر است. کلید این رویکرد جدید مهار پروتئین CDK8 است. به عقیده محققین مهار CDK8 بیان ژن هایی که هویت سلول ها را تعیین می کند تقویت می کند و این با هزینه خاموش کردن هویت پس زمینه رخ می دهد. در نتیجه سلول ها در یک هویت خاص ثابت می شوند و در نتیجه پلاستیسیتی شان را از دست می دهند.
پلاستیسیتی سلولی یک فاکتور کلیدی دخیل در مقاومت به شیمی درمانی است و بلوک کردن پلاستیسیتی سلولی می تواند واکنش به شیمی درمانی را بهبود ببخشد.
پایان مطلب/