به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، پیوند جزایر پانکراسی یک درمان امیدوار کننده برای دیابت نوع یک است اما ولی عملکرد جزایر پیوندی و هم چنین ماندگاری آن ها خود یک چالش محسوب می شود. استرس اکسیداتیو نقش کلیدی را در فعال کردن سیستم ایمنی علیه جزایر پیوند شده بای می کند. بنابراین، هدف قرار دادن مسیر فعال شدن سیستم ایمنی بوسیله کپسوله کردن جزایر پانکراسی با یک آنتی اکسیدان ممکن است مانع از رد پیوند شود یا آن را به تاخیر بیاندازد.

با استفاده از یک رویکرد لایه به لایه، محققین مواد نازک کپسوله کننده ای را تولید کرده اند که حاوی اسید تانیک(TA) و پلیمر پلی(ان-وینیل پیرولیدون)(PVPON) است. اسید تانیک دارای خاصیت بلع ردوکس و اثرات ضد التهابی است. نتایج این مطالعه نشان داد که کپسوله کردن جزایر پانکراسی به درون PVPON/TA و پیوند آن به موش های مدل دیابتی، مانع از رد پیوند این جزایر پانکراسی می شود و این در حالی است که وجود اسید تانیک با سرکوب و کاهش استرس اکسیداتیو مانع از اثر گذاری این عامل روی جزایر پیوندی می شود و در نتیجه شانس موفقیت پیوند و حفظ عملکرد جزایر را افزایش می دهد.

پایان مطلب/