به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، محققین در انستیتو مکس پلانک راه جدیدی را کشف کرده اند که با جدا کردن این سلول ها از نیچ یا ریز محیط شان به درمان ها آسیب پذیر می سازد.

در لوکمیای میلوئید مزمن(CML)، سلول های بنیادی خون ساز با نوترکیبی کروموزوم های 9 و 22 دچار جهش های ژنتیکی  می شوند؛ در نتیجه، بلوک های ساختاری ژنی با یکدیگر ادغام می شوند و در غیر صورت در تماس با یکدیگر قرار نمی گیرند. این کروموزوم به طور غیر صحیح سازماندهی شده را کروموزوم فیلادلفیا می کنند که دارای یک دستورالعمل سرطان زایی موسوم به BCR-ABL است. این موجب می شود که سلول های بنیادی لوکمیایی به طور افسار گسیخته ای تکثیر شوند و این در حالی است که هزینه این کار را سلول های بنیادی خون ساز سالم می پردازند(با تقسیم نشدن یا سرطانی شدن).

سلول های بنیادی لوکمیایی، محیطی به نام نیچ بدخیم را می سازند که بقا و تکثیرشان را تضمین می کند. برای باقی ماندن در این نیچ، سلول های بنیادی لوکمیایی از پروتئین های اینتگرین برای چسبیدن به ماتریکس خارج سلولی نیچ و سلول های مجاور استفاده می کنند. در سلول های بنیادی لوکمیایی، فعالیت و عملکرد اینتگرین ها از طریق یک پروتئین درون سلولی موسوم به کیندلین(Kindlin) تسهیل می شود.

در این مطالعه محققین نشان داده اند که تنها کیندلین-3 (Kindlin-3)بوسیله سلول های خونی استفاده می شوند. در صورتی که موش های دارای سلول های بنیادی لوکمیایی فاقد کیندلین-3 باشند، آن ها به لوکمیا مبتلا نمی شوند. بدون کیندلین-3 و اینتگرین های فعال، سلول های بنیادی لوکمیایی نمی توانند خودشان را به نیچ شان بچسبانند  ودر نتیجه از مغز استخوان به درون جریان خون آزاد می شوند. از آن جایی که آن ها نمی توانند در جای دیگری نیز سکنی بگزینند به ناچار در خون باقی می مانند. بدلیل نداشتن حمایت لازم که این سلول ها به طور معمول از نیچ شان دریافت می کنند، آن ها در نهایت می  میرند.

هم چنین این مطالعه نشان داده است که سلول های بنیادی لوکمیایی پروتئینی به نام CTLA-4 را روی سطح شان بیان می کنند که در سطح سلول های بنیادی خون ساز سالم وجود ندارد. این مارکر می تواند برای شناسایی سلول های بنیادی لوکمیایی از سلول های بنیادی طبیعی مورد استفاده قرار گیرد. در این مطالعه محققین نشان دادند که می توان از گیرنده CTLA-4 به عنوان یک شاتل(ناقل) برای انتقال ترکیبات مخرب کیندلین -3 به درون سلول های بنیادی لوکمیایی استفاده کرد. به عقیده محققین CTLA-4 و بدنبال آن کیندلین-3 می توانند هدفی برای تخریب سلول های بنیادی لوکمیایی بویژه با استفاده از siRNAها باشند.

پایان مطلب/