به گزارش بنیان به نقل از Stemcellportal، در مدل های پیش بالینی استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی برای درمانی سیلیکوز موثر نشان داده است و مشخص شده است که این سلول درمانی موجب کاهش التهاب و فیبروز در مدل های جانوری می شود ولی قادر به معکوس کردن رسوب کلاژن و تشکیل گرانولوما نیست.

در پژوهش جدیدی که در دانشگاه ریو دوژانیروی برزیل صورت گرفته است، دکتر روکو همکارانش نشان داده اند که هدف قرار دادن سلول های بنیادی مزانشیمی به صورت مغناطیسی می تواند موجب افزایش احتباس این سلول ها درون ریه شود و در نتیجه اثرات درمانی آن ها را افزایش دهد.

آن ها نشان داده اند که سلول های بنیادی مزانشیمی نشان دار شده با نانوذرات سوپر مغناطیسی citrate‐capped maghemite می تواند مهاجرت سلول های بنیادی مزانشیمی از خلال آلوئول های ریوی و به سمت ماکروفاژهای فعال شده بوسیله سیلیس را تسهیل کند و افزایش دهد. این امر موجب کاهش التهاب شود.

در مدل های موشی سیلیکوز، استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی به صورت مغناطیسی نشان دار شده و قرار دادن آهن ربا روی سینه موش ها برای 48 ساعت موجب افزایش احتباس سلول ها درون ریه و بهبودی علایم سیلیکوز شد که با افزایش قابلیت های مکانیکی ریه و کاهش ناحیه گرانولوما و فیبروز قابل مشاهده بود.

به عقیده محققین هدایت مغناطیسی سلول های بنیادی مزانشیمی می تواند به نسل جدیدی از سلول درمانی برای طیف وسیعی از بیماری ها از جمله بیماری های ریوی تبدیل شود.

پایان مطلب/