به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، تحقیقی جدید به سرپرستی جورج حاجینگالیس و همکارانش در دانشگاه پنسیلوانیا نشان می دهد که سیستم ایمنی ذاتی که به صورت عمومی تری به مهاجمین بدن پاسخ می دهد، ممکن است جزئی از موفقیت ایمنی درمانی باشد که کمتر به آن پرداخته شده باشد.

در این مطالعه که مجله معتبر Cell به چاپ رسیده است، محققین دریافته اند که تیمار سیستم ایمنی ذاتی با بتا-گلوکان(ترکیب مشتق از قارچ ها) موجب افزایش تولید سلول های ایمنی ذاتی و به طور ویژه نوتروفیل ها می شود که برای حمله به تومورها در مدل های جانوری تحریک می شوند.

تمرکز ایمنی درمانی روی ایمنی ذاتی است و برای مثال مهار کننده های چک پوینت، برهمکنش سلول های سرطانی و سلول های T را مهار می کنند. تاکنون سلول های ایمنی ذاتی یا سلول های میلوئیدی چندان مهم در نظر گرفته نشده بودند و این مطالعه جدید نشان می دهد که سلول های میلوئیدی می توانند نقش مهی را در تنظیم رفتار توموری بازی کنند. این مطالعه نشان داد که تیمار سلول ها با بتا-گلوکان مشتق از قارچ ها می تواند ریکاوری ایمنی بعد از شیمی درمانی را در مدل های موشی بهبود ببخشد.

پیش از این محققین نشان داده اند که حافظه سیستم ایمنی ذاتی در مغز استخوان و در سلول های بنیادی خون ساز قرار دارد که به عنوان پیش سازهای سلول های میلوئیدی مانند نوتروفیل ها، منوسیت ها و ماکروفاژها عمل می کنند. اما این حافظه چگونه کد می شود؟. حقیقت این است که اگر بتا-گلوکان به ما کمک می کند که با تومورها مبارزه کنیم این بدین معنی نیست که این امر لزوما از طریق آموزش سیستم ایمنی صورت می گیرد.

برای نشان دادن این امر، محققین نوتروفیل های موش های تیمار شده با بتا-گلوکان را جداسازی کردند و آن ها را به همراه سلول های تومورهای ملانومایی به موش دیگری منتقل کردند. رشد تومورها در این جانوران در مقایسه با موش های تیمار نشده به میزان قابل توجهی کمتر بود. به عقیده محققین تیمار سلول های ایمنی با بتا-گلوکان و سپس پیوند آن ها به موش ها می تواند به طور موثری به مقابله با سرطان کمک کند.

پایان مطلب/