سرکوب تومورهای سیستمیک با استفاده از نانوذرات
نشان دادن پاسخ های ایمنی در برابر تومورهای اولیه به دلیل ریز محیط سرکوب کننده ایمنی این تومورها و هم چنین عدم در دسترس بودن سلول های عمقی درون تومورها مشکل است و این در حالی است که سلول های توموری متاستازیک درون اندام هایی بسیار دینامیک و از نظر ایمنی فعال مانند ریه ها قرار دارند.
امتیاز:
به گزارش بنیان به نقل از Stemcellportal، در مطالعه ای جدید محققین با بهره گیری از همبستگی ترجیحی گلبول های قرمز تزریق شده به صورت درون سیاهرگی برای تجمع پیدا کردن درون ریه ها، محققین نشان داده اند که تیمار با نانوذرات کپسوله کننده شیموکین ها که به صورت غیر کووالان به سطح گلبول های قرمز تزریق شده متصل می شوند، منجر به سرکوب موضعی و سیستمیک تومورها در مدل های موشی متاستاز ریوی می شوند. چنین ایمنی درمانی مربوط به گلبول های قرمز منجر به نفوذ سلول های ایمنی تاثیر گذار به درون ریه ها، ایمنی زایی درجا بدون نیاز به آنتی ژن های برون زا و افزایش بقای جانور و ایمنی سیستمیکی می شود ک رشد تومورهای دور و غیر قابل دسترس را نیز مقدور می سازد. ایمنی درمانی سیستمیک به واسطه گلبول های قرمز ممکن است یک استراتژی بالقوه و عمومی را برای واکسیناسیون سرطان ارائه دهد.
پایان مطلب/