به گزارش بنیان، امسال نیز مانند سال های گذشته، پژوهشگاه رویان جهاد دانشگاهی در اقدامی مطلوب، چهارمین مدرسه تابستانی را با دعوت از سه نفر از اساتید بنام کشورهای انگلیس،بلژیک و ایتالیا که دارای مدرک MDPHD  در زمینه سلول های بنیادی بودند برگزار کرد.

در این مدرسه دانشجویان رشته های مختلف زیست شناسی و گرایشهای مرتبط و رشته های علوم پزشکی حضور یافتند تا یا ادامه مسیر راه آموزشی خود را انتخاب کنند و یا علاقه خود را نسبت به مسائل مربوط به سلول های بنیادی محک بزنند.

مشارکت دانشجویان در مباحث ارائه شده از محضر اساتید و پرسش های آنها در حین ارائه مطالب همه نشان از آن داشت که اساتید توانسته اند نظر مخاطب را جلب کنند و جرقه هایی در ذهن آنها ایجاد نمایند.

مزیت مدرسه تابستانی امسال نسبت به سال های گذشته این بود که کارگاه های عملی در محل سالن برگزاری مباحث تئوری برگزار می شد و امکانات تصویری موجود این فرصت را ایجاد می کرد تا همه دانشجویان بتوانند به راحتی از کارگاه های عملی بهره مند شوند و در صورت تمایل برای انجام کار عملی شخصا به محضر استاد بروند. شاید به همین دلیل بود که استقبالی که از این مدرسه شد هر روز بیشتر از روزهای قبل بود و در کل نسبت به سال های گذشته افراد بیشتری شرکت کردند.
خبرنگار سایت خبری "بنیان"، برای بررسی  سطح کیفی این مدرسه نظر شرکت کنندگان را جویا شده است که در پی می آید.
یک دانشجوی رشته زیست شناسی با بیان اینکه اولین سال است که در این مدرسه شرکت می کند معتقد بود:سطح کیفی مدرسه بسیار بالا بود و نتیجه ای که انتظار داشت را گرفته است.

وی البته تمایل داشت مباحث بیشتری حول محور درمان بیماری های عصبی مطرح و از اساتید بیشتری دعوت میشد و تاثیر مطلوب مدرسه را به حدی می دانست که حتما سال آینده نیز شرکت خواهد کرد.

مباحث روز اول مدرسه پراکنده بود
دانشجوی دیگری که کارشناس ارشد میکروبیولوژی بود در مورد روز اول مدرسه که مباحث توسط اساتید ایرانی مطرح شدند گفت: در روز اول، برخلاف روزهای دیگر مباحث بسیار پراکنده بودند.اساتید صرفا برای ارائه مقاله آمده بودند.در قسمت عملی هم کار عملی خاصی انجام نگرفت.فقط در مورد دستگاه فلوسایتومتری توضیحاتی ارائه شد که در حد آشنایی با دستگاه مفید بود اما نحوه تنظیم دستگاه که موضوع بسیار مهمی است مطرح نشد و حتی دستگاهی داخل سالن آورده نشد.اما روزهای دیگر مفید بود و من شخصا مطالب بسیار زیادی یاد گرفتم.

یک فارغ التحصیل فیزیولوژی نیز در مورد مباحثی که به صورت تئوری مطرح شدند گفت: مباحث بسیار کاربردی بودند اما انتظار من از مدرسه تابستانی طرح مسائل به این صورت نبود، چون هرکس با کمی تحقیق می تواند به این مباحث دست یابد، بیشتر دوست داشتم راجع به یک بیماری، این که بیماری چیست، چگونه به وجود می آید و روش های مختلف درمانی آن اطلاعات کسب کنم. این برنامه بیشتر به سمینار شباهت داشت تا مدرسه.اما چیزی که اهمیت دارد  کارگاه عملی و بخش عملی آن است که بسیار مفید و کارآمد بود.بخش های عملی باعث افزایش آگاهی در زمینه های مختلف شد.

سخنرانی دکتربهاروند باعث ترغیب من برای پیگیری مبحث سلول های بنیادی شد

دانشجوی دیگری که در اکثر روزهای برگزاری مدرسه تابستانی شرکت کرده بود درمورد این مدرسه گفت: اساتید دعوت شده از سطح بالای علمی برخوردار بودند اما بیشتر روی کارها و رشته هایی که توسط خودشان انجام شده تمرکز داشتند و بسیار اختصاصی بود.

وی سخنرانی دکتر بهاروند  پژوهشگر پژوهشگاه رویان جهاد دانشگاهی و مولف کتاب چهارجلدی سلولهای بنیادی در مبحث پژوهشگاه رویان جهاددانشگاهی و فعالیت های این مرکز را بسیار ارزنده دانست و گفت: این سخنرانی باعث ایجاد انگیزه برای شناخت و تمرکز بر روی یک سلول و ادامه کار و تلاش در من شد.

ایشان کارگاه های عملی خارجی را بسیار خوب  توصیف کرد و گفت: اینکه حیوانات آزمایشگاهی را به داخل سالن می آوردند و عملیات را روی آن ها انجام می دادند و  دانشجویان هم می توانستند در آن مشارکت کنند بسیار جذاب بود. وی البته تاکید کرد سطح کارگاه های عملی داخلی  با وجود اینکه تعداد  شرکت کنندگان بیشتر بود،  بهتر بود و باعث شناخت ابتدائی موضوع شد.

جای برخی اساتید داخلی خالی بود

شرکت کننده دیگری تعداد اساتید داخلی دعوت شده به مدرسه محدود دانست و  ادامه داد: جای برخی اساتید داخلی خالی بود.چون فعالیت هایی که در مورد بیماری های مختلف در کشورمان انجام می شود در داخل ایران با خارج از ایران متفاوت است و در برخی موارد بسیار پیشرفته تر هستیم.اساتید خارجی مباحثی را مطرح می کردند که خودشان انجام دادند و با فعالیت هایی که در ایران راجع به همان موضوع انجام شده متفاوت بود و می توانستیم با دعوت از اساتید داخلی فعال در همان رشته مقایسه ای هم بین روند کار در داخل و خارج داشته باشیم  اما به طور کلی سطح کیفی مباحث مطرح شده بالا بود و من مطالب زیادی را یاد گرفتم.

این مدرسه نیز مانند سایر کنفرانس های علمی به پایان رسید. امید است با تداوم برگزاری چنین فعالیت هایی از سوی سایر مراکز علمی که دانشجویان را به مشارکت جدی وادار می کند گام مهمی در پیشرفت علمی کشور برداشته شود.

پایان مطلب/