پتانسیل سلول درمانی برای بهبود اثرات ناشی از حمله قلبی
هر چند تزریق سلول های قلبی آلوژن موسوم به سلول های مشتق از کاردیوسفیرها(CDCs) قادر به کاهش میزان بافت اسکار بر جای مانده روی عضلات قلبی در نتیجه حمله قلبی نیست اما ارزیابی های انجام گرفته حاکی از مفید بودن این رویکرد بوده است.
امتیاز:
به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، نتایج بدست آمده از مطالعه ای جدید نشان داده است که اگر چه تزریق سلول های قلبی آلوژن موسوم به سلول های مشتق از کاردیوسفیرها(CDCs) قادر به کاهش میزان بافت اسکار بر جای مانده روی عضلات قلبی در نتیجه حمله قلبی نیست اما می تواند روی بازسازی قلبی موثر باشد. در این پژوهش جدید بیمارانی که سلول های مشتق از کاردیوسفیرها را دریافت کردند در مقایسه با بیمارانی که دارونما(پلاسیبو) را دریافت کردند بعد از هر ضربان قلب، میزان خون بیشتری پمپاژ می کردند و حجم خون باقی مانده در قلب شان کمتر بود که نشان دهنده این امر بود که قلب آن ها دچار اتساع و در نتیجه نارسایی نشده است. آنالیزهای بیشتر نشان داد که بیمارانی که پلاسیبو یا دارونما را دریافت کردند قلب شان شروع به متورم شدن کرد و میزان خون بیشتری را بعد از هر ضربان در خود نگه می داشتند اما در بیمارانی که سلول های مشتق از کاردیوسفیرها را دریافت کردند، قلب کوچکتر با حجم خون باقی مانده کمتری را دارا بودند. به عقیده محققین، علی رغم قضاوت زودهنگام در مورد تاثیر سلول درمانی روی بیماران مبتلا به حمله قلبی،این سلول درمانی امیدوار کننده بوده است و نتایج خوبی را نشان داده است که می تواند با بهینه سازی منجر به رویکردی موثر برای درمان بیماران قلبی شود.
پایان مطلب/