به گزارش بنیان به نقل از Stemcellportal، تحقیقات اخیر در آزمایشگاه کتی نیاکان در انستیتو فرانسیس کریک به مقایسه اولین وقایع تمایز رده ای که طی مرحله مورولا در پستانداران مختلف رخ می دهد پرداخته است. در مرحله مورولا، سلول های خارجی تر یک برنامه را برای تبدیل شدن به پیش ساز های جفتی تروفواکتودرمی شروع می کنند. به موجب این مطالعه آن ها یک آبشار مولکولی حفاظت شده از نظر تکاملی را شناسایی کرده اند که جدا شدن تروفواکتودرم را در انسان، گاو و موش توجیه می کند.

آنالیزهای مقایسه ای روی جنین های انسان، گاو و موش نشان داد که فعالیت کیناز aPKC در دومین های بدون تماس سلول-سلول منجر به یک تغییر در قطبیت رأسی-قاعده ای می شود که شروع کننده یک برنامه برای تبدیل شدن به تروفواکتودرم در سلول های خارجی تر مرحله مورولای جنینی است. در این مرحله، aPKC، آنژیوموتین(AMOT) را به عنوان یک تعدیل کننده مسیر Hippo در دومین رأسی به دام می اندازد تا پیام رسانی Hippo را غیر فعال سازد. در ادامه این امر موجب جابجایی پروتئین YAP1 به هسته می شود تا در آن جا با فاکتور TEAD4 ترکیب شود و رونویسی برنامه تروفواکتودرمی یعنی بیان فاکتور رونویسی GATA3 را فعال کند و این امر منجر به شروع شکل گیری بلاستوسیست می شود.

این مطالعه مقایسه ای در مورد تخصصی شدن رده ای اولیه نشان می دهد که این مکانیسم حفاظت شده منجر به القایی جدایی تروفواکتودرمی در مراحل اولیه جنینی موش، انسان و گاو (یا شاید اغلب پستانداران) می شود.

پایان مطلب/