به گزارش بنیان به نقل از Stemcellportal، برخلاف شیوع بالای آسیب های عصب حرکتی به عنوان یک مشکل بالینی، پاتوفیزیولوژی این آسیب عضلانی به خوبی شناخته نشده است. در مطالعه جدیدی که در مجله Stem Cells به چاپ رسیده است، دکتر جیسنون پومرانتز و همکارانش در دانشگاه کالیفرنیا گزارش کرده اند که سلول های بنیادی موجود در عضله قطع عصب شده یا به اصطلاح بی عصب شده، دارای توانایی های بازسازی کنندگی هستند که با سلول های بنیادی موجود در عضله آسیب ندیده قابل مقایسه است و این در حالی است که این پتانسیل می توانند تا مدت ها بعد از آسیب عصبی به عضله باقی بماند.

به عقیده پومرانتز  برای یافتن راهی برای احیای عملکرد عضله می توان روی سیگنال هایی متمرکز شد که فرایندهای ذاتی بازسازی عضلانی را القا می کنند و موجب احیای ارتباط عصبی عضلانی می شوند.

پایان مطلب/