به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، این مطالعه مربوط به 24 بیمار مبتلا به سندرم زجر تنفسی حاد و شدید ناشی از COVID-19 بوده است که در بیمارستان دانشگاه میامی بستری بودند. در این مطالعه دو سو کور، بیماران به طور تصادفی و در دو نوبت مورد تزریق سلول های بنیادی مزانشیمی یا دارونما(پلاسیبو) قرار گرفتند. بیمارانی که مورد سلول درمانی قرار گرفتند، در هر نوبت که به فاصله سه روز تزریق شد، 100 میلیون سلول بنیادی مزانشیمی را دریافت کردند. نتایج نشان دهنده بی خطر بودن این درمان برای بیماران بود و آن ها هیچ گونه عارضه جانبی مربوط به دریافت سلول را نشان ندادند.

میزان بقای بیماران ظرف یک ماه برای بیمارانی که مورد سلول درمانی قرار گرفته بودند 91 درصد و برای بیماران گروه کنترل 42 درصد بود. در بین بیمارانی که سنی کمتر از 85 سال داشتند، تمام بیمارانی که مورد تیمار با سلول های بنیادی مزانشیمی قرار گرفته بودند زنده ماندند. بیش از نیمی از بیمارانی که مورد تزریق سلول های بنیادی مزانشیمی قرار گرفتند، دو هفته بعد از آخرین تزریق از بیمارستان ترخیص شدند.

بند ناف حاوی سلول های بنیادی پیش ساز یا سلول های بنیادی مزانشیمی است که می توانند تکثیر شوند و دوزهای درمانی را برای بیش از 10 هزار بیمار فراهم آورند. این سلول ها قابلیت تعدیل کنندگی ایمنی را دارند و می توانند پاسخ های التهابی را نیز تعدیل کنند. نتایج این مطالعه نیز نشان داد که سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از بند ناف می توانند طوفان سیتوکینی که از مشخصه های بیماری COVID-19 هستند را مهار کنند.

پایان مطلب/